• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de voettekst
Menu
Zoeken
Inloggen

Nursing.nl | Nursing voor verpleegkundigenNursing.nl | Nursing voor verpleegkundigen

Waarmee maken wij jou steeds beter?

  • Praktijk
  • Werk
  • Challenge
  • Congressen
  • Abonneren
  • Nursing
    • Home
    • Praktijk
    • Werk
    • Challenge
    • Congressen
  • Service
    • Veelgestelde vragen
    • Contact
    • Abonneren
    • Adverteren
    • Inloggen
    • Wat is de Nursing Challenge?
    • Mijn profiel
  • Meer Nursing
    • Nieuwsbrieven
    • Shop
  • Vacaturebank
    • Vacatures
    • Vacature plaatsen

Praktijk Diabetes

Wetenschap: Diabeteszorgverleners worstelen met ‘u moet meer bewegen’

ADL-training

ADL-training

Gepubliceerd op: 15 maart 2021

‘Bewegen als medicijn’ is de gouden standaard in de diabeteszorg, maar zowel zorgverleners als patiënten vinden dit credo moeilijk te implementeren. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van medisch antropoloog en socioloog Mirjam Stuij, waarvoor zij patiënten en zorgverleners uitgebreid interviewde.

Patiënten onderschreven het belang van beweging als medicijn, maar vonden het een uitdaging om dit in te passen in hun dagelijks leven. De meesten hadden negatieve ervaringen met zorg en ondersteuning rondom het voortzetten of (weer) oppakken van beweging of sport na de diagnose. Ze voelden zich niet gezien en ervoeren vaak weinig begrip voor hun worsteling om meer te bewegen.

‘Onmogelijk patiënten te veranderen’

Maar ook de geïnterviewde diabeteszorgverleners ervoeren moeilijkheden. Sommigen voelden zich gedesillusioneerd en pessimistisch; en zeiden dat het onmogelijk was om het beweeggedrag van patiënten te veranderen. Zorgverleners die bijvoorbeeld door een blessure of persoonlijke omstandigheden zelf hadden ervaren dat het moeilijk kan zijn om te (blijven) sporten, hadden meer begrip voor patiënten die dit ook moeilijk vinden.

Zorgverleners vinden het vaak moeilijk om het beweeggedrag van patiënten te veranderen

Anderen zagen aan de ene kant wel dat er factoren zijn die het bewegen kunnen bemoeilijken (zoals gebrek aan financiële middelen), maar vonden tegelijkertijd dat patiënten best een laagdrempelige activiteit zoals wandelen zouden kunnen doen.

Wandelclubje in vrije tijd

Veel diabeteszorgverleners zeiden te weinig tijd te hebben voor het onderwerp bewegen. Vanwege de werkdruk en administratielast konden zij alleen adviezen geven, en niet de begeleiding die de patiënt echt nodig heeft. Sommigen begonnen zelf maar een wandelclubje, deels in hun vrije tijd.

Mirjam Stuij, Physical activity in type 2 diabetes care. A critical narrative study. Proefschrift Vrije Universiteit Amsterdam, maart 2021

Gepubliceerd op: 15 maart 2021
Door: Redactie Nursing

Thema:

Diabetes Praktijk Wetenschap Wetenschap en onderzoek

Tags:

Ziektebeelden

Lees Interacties

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account


Praktijk

icon-Dementie

Dementie

Film Teun Toebes over dementie in de bios

personeelskrapte
icon-Organisatie van zorg

Organisatie van zorg

Gastblog Damas: ‘Er moet nu juist geld komen voor zorgvernieuwing in de wijk’

icon-Pijn

Pijn

‘Bij chronische pijn is de rol van de verpleegkundige cruciaal’

icon-Sterven

Sterven

Palliakit versoepelt terminale fase: ‘Bij een acuut probleem hoeven we niet langer op de arts te wachten’

medicatiespel
icon-Medicatie

Medicatie

3 vragen over het medicatiespel van verpleegkundige Richard

Bekijk meer

Newsletter

Altijd op de hoogte van het laatste nieuws en vakinhoudelijke artikelen?

Schrijf je dan in voor een van onze nieuwsbrieven.

Aanmelden

Footer

Meer nursing

Abonneren

Gratis proefabonnement

Shop

Contact

Volg ons op

Adverteren

Personeeladvertentie

Adverteren & partnerships

Nursing Vlaanderen

Ga naar Nursing.be

© Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Nature

  • Privacy Statement
  • Disclaimer
  • Voorwaarden
  • Cookie voorkeuren