Afscheid Jos: 'Blote borsten in de kop scoorde goed'

Jos Kaldenhoven startte in 2008 met een blog over zijn samenwerking met een huisarts. Sindsdien volgden vele onderwerpen vanuit zijn werk als verpleegkundige in de VVT bij Vivent, vaak over hoe mooi het vak van verpleegkundige is, of over oneerlijke (geld)toestanden, rechten en plichten van verpleegkundigen, en over palliatieve zorg, waarin hij na jaren ervaring flink wat expertise heeft opgebouwd.

Je schreef eigenlijk over alles…
‘Ja, ik heb een brede interesse. Het technische van mijn werk vind ik mooi, maar het omgaan met cliënten nog mooier. Ook zit ik in de Ondernemingsraad van mijn werkgever Vivent, en ben ik vakbondsconsulent bij NU’91. Je kunt best invloed uitoefenen, je mening geven over de gang van zaken. Ik sta niet graag aan de zijlijn en wind me op over onrecht. Dus dan is een blog wel een mooie uitlaatklep.’

Kreeg je veel reacties?
‘De meeste lezers had een blog met ‘blote borsten’ in de kop. Die ging eigenlijk nergens over maar ja, seks verkoopt blijkbaar ook onder verpleegkundigen. Ook de tekst over de huisarts in Tuitjenhorn leverde veel reacties op. Mensen waren het grondig wel of juist niet met mij eens. Op symposia en tijdens de Zonnebloemreizen waaraan ik als vrijwilliger meedoe (dit jaar voor de 68e keer – red.), werd ik wel eens herkend. Best grappig.’

Verder lezen
Alle blogs van Jos op een rijtje, inclusief zijn laatste? Klik dan hier >>>

Val je in een zwart gat nu Nursing je blog stopt?
(Lacht) ‘Schrijven vind ik leuk, en dat blijf ik gewoon doen. Niet alleen op mijn eigen site maar ook voor tvschijndel.nl, een plaatselijke online krant. Verder fotografeer ik theatervoorstellingen, en maak ik als vrijwilliger foto’s voor Make a memory, een stichting die ernstig zieke, terminale en overleden kinderen fotografeert, en voor shamajo.nl, een wensstichting voor kinderen en volwassenen met een dubbele handicap. En dan ben ik nog voorzitter van het Theaterkoor, verleen hand- en spandiensten voor Natuurtheater Kersouwe en mijn werk als VTT’er gaat ook gewoon door.’

Je bent 62. Waar haal je de energie vandaan?
‘Die brede interesse helpt. En mijn werk geeft me veel voldoening. Ik kom vaak bij patiënten die aan hun laatste levensdagen zijn begonnen. Je kunt veel voor hun en hun familie betekenen. Ik doe dat gewoon graag, en ja, op mijn vrije avond kom ik terug om de zorg bij iemand die speciaal om mij vraagt, af te sluiten. Na een week van 56 uur ben ik dan wel moe, maar ik heb nog nooit spijt gehad van mijn baankeuze. Na mijn pensioen wil ik alle mooie en bijzondere herinneringen op papier zetten.’

Wil je Jos nog iets laten weten, las je zijn blogs graag? Laat dan onder dit interview een reactie voor hem achter.