Blog Conny: 'De cliënt was diep ongelukkig zonder zijn vrouw'

Dit gebeurt wel vaker, maar nu was het een best verdrietige situatie. Meneer was in zijn huis voor de zoveelste keer gevallen en zowel de familie als de huisarts vonden dat de grens was bereikt. Vanwege het steeds weer vallen -tot nu toe gelukkig zonder botbreuken- wilde de huisarts dat meneer opgenomen zou worden en dus kwam hij bij ons. Bont en blauw, met een verslagen houding kwam hij binnen die ochtend van de opname. Hij was diep ongelukkig, en wilde naar huis om samen te zijn met zijn vrouw. Beide zijn 98 jaar oud en nog nooit één nacht gescheiden van elkaar geweest. Hun huwelijk telde al meer dan zeventig jaar. Dit trof mij diep, een mensenleven samen! Dan ben je als echtpaar met elkaar verweven tot het bot!

Wegteren zonder haar man

Verdrietig zei hij dat hij niet zonder zijn vrouw kon leven. Hij maakte zich grote zorgen over zijn Marie. Het ging juist nog het thuis wonen omdat ze elkaar aanvulden waar nodig. Er kwam een glimlach op zijn droevige gezicht, zodra hij over zijn vrouw sprak. Ik moest telkens een brok wegslikken, als ik hem zo zag praten. Wij hebben na het gesprek gelijk contact gezocht met de thuiszorg. Overlegd en gekeken naar de mogelijkheden. Het was duidelijk: Marie kon zo niet alleen thuisblijven. Ook niet met thuiszorg. Ze teerde weg, zonder haar man. Ze at niet, en huilde de hele dag door. Het is gelukt, morgen komt ze. Ik kan niet wachten! Maar ik niet alleen…

Lees hier de vorige blog van Conny: ‘We hebben nog nooit zoveel problemen in de zomer gehad’ >>