Blog Nicole: 'Ben jij ook oververhit?'

Ik schreef in mijn vorige blog over de te hoge verwachtingen die gesteld worden aan de wijkverpleegkundige. Niet alleen de hoge verwachtingen, de hoeveelheid aan taken of het chronisch tekort aan verpleegkundigen in de thuiszorg zorgen voor een verhit klimaat. De gehele verschuiving binnen de zorg draagt hieraan bij. Hoe kunnen we zorgen dat onze thermostaat niet oververhit raakt? Of is hij al oververhit geraakt? Gezien het hoge aantal lezers en reacties op mijn vorige blog moet dit haast een feit zijn.

Er wordt te veel van ons verwacht, schrijft Nicole in haar vorige blog. Lees ‘m hier>>

De complexiteit binnen de thuiszorg lijkt toe te nemen. Complexere handelingen zoals klanten met sondevoeding en heftige ziektebeelden, VAC-pompen (negatieve druktherapie), tracheazorg met uitzuigen. Maar ook de oudere klant die langer blijft thuiswonen. Soms moet je daar echt alles voor uit de kast halen en wordt het aan huis een verpleeghuis met intensieve zorg. Mensen worden minder lang in het ziekenhuis behandeld of gezien omdat de thuiszorg dit stuk kan overnemen. Terminale mensen willen vaker thuis sterven. Ga zo nog maar even door.

Wat ik hierboven schrijf doet menig verpleegkundig hart sneller kloppen, want we houden van complexe zorg en verpleegtechnische handelingen. Maar we hebben in zijn algemeenheid al een tekort aan personeel. Per team (als je geluk hebt) heb je één wijkverpleegkundige en met een beetje geluk één of twee niveau 4-verpleegkundigen. Doordat we allemaal te maken hebben gehad met reorganisaties, zelfsturende teams opzetten en heftige tijden is het bijscholen wellicht op een wat lager pitje komen te staan. We moeten al zoveel, bijscholen staat zeker niet bovenaan. Maar, en nu komt het echte probleem dan. Zo kreeg ik een aantal weken geleden vier complexe zorgvragen tegelijk binnen waarbij een aantal handelingen alleen voor niveau 4/5  bedoeld was. Ik heb een paar keer echt gedacht: hoe gaan wij deze zorg kunnen leveren? Hoe gaan we dit volhouden? De klanten waren door andere organisaties afgewezen omdat hun zorgteams ook niet bekwaam waren.

Het team is op dit moment onvoldoende geschoold en niet bekwaam meer voor zorgvragen zoals sondevoeding aanhangen en medicatie toedienen via de sonde. De zorg wordt dus nu gedragen door slechts een aantal medewerkers die zich wel bekwaam achten om de handelingen te doen. Ik heb heel veel moeite moeten doen (en nog) om de ballen omhoog te houden: aparte planning maken voor de medewerkers die overdag de zorg gaan oppakken, apart team voor de avond inzetten, weekenden rond zien te krijgen met bekwaam personeel, achterwacht inzetten, de klanten bezoeken: uitgebreide indicatie/anamnese zodat alles voor iedereen duidelijk is, zelf de klanten dagelijks bezoeken en de handelingen uitvoeren, zorgen dat het team zich met spoed laat scholen, binnen de organisatie om hulp vragen en extra uitzendkrachten niveau vier aanvragen. En als laatste zorgen dat de thermostaat na een oververhitte werkdag weer zakt. Maar dat lukt niet want mijn overige taken stapelen verder op.

Ik ben bekend met de handelingen die ik moet uitvoeren en voel me bekwaam, maar officieel moet ik me ook opnieuw laten bijscholen. Ik weet het, ik voel die extra druk ook. Ik werk fulltime en moet als ik thuiskom en het huishouden heb gedaan verder met de bijscholing. Na de online bijscholing een afspraak plannen voor het praktijklokaal waar de handeling wordt afgetoetst, dan de handeling in de praktijk laten toetsen. Ik weet privé noch op werkgebied waar ik de tijd vandaan moet halen. Mijn thermostaat was iets gezakt, maar stijgt bij deze gedachte toch weer. Zou het ook wat simpeler kunnen allemaal? Ik zie het ziekteverzuim alleen maar omhoog gaan zo.

Mijn vak blijft mijn passie, dus ik eindig ook positief door te zeggen: ik hou van een warme temperatuur maar het seizoen mag ook wel eens wisselen. Soms kan een frisse wind ons allemaal goed doen. Misschien kunnen we met z’n allen zorgen voor een frisse wind! 

 De vraag is alleen: hoe? 

Heb jij al op de poll gestemd?