Blog Nicole: 'Rol wijkverpleegkundige moet anders'

We weten het allemaal. Tenminste de hulp – en zorgverleners onder ons die houden van een uitdaging en zichzelf graag willen ontwikkelen. We hebben voeding nodig. Voeding voor onze hersenen. Voeding om het talent in ons weer tevreden te kunnen stellen. Dat brengt mij tot mijn vak. Mijn vak als wijkverpleegkundige. Kan ik mezelf nog voldoende voeden nu het indiceren voor

een groot gedeelte ons vak invult?

De afgelopen maanden stonden in het kader van het indiceren. Het indiceren binnen ons eigen werkgebied. Het indiceren voor collega’s in andere werkgebieden. Ons team helpen met het blussen van branden door daar bij te springen in het meedraaien in de zorgroutes. Nieuwe indicaties, herindicaties, PGB’s. Allemaal indiceren.

Ik vind het moeilijk om te voorspellen hoe onze rol zich verder gaat ontwikkelen. Veel van mijn tijd zit in huisbezoeken en het stellen van indicaties, ik schat zo’n 70 procent van mijn werkweek. De overige tijd, zoals hierboven vermeld, in het meedraaien in de zorgroutes. Tussendoor staan we huisartsen te woord, werken we voor een wijkteam vanuit de gemeente en gaan we af en toe naar een overleg. Is dit wat wij als wijkverpleegkundigen zo blijven doen? Zien wij onze rol op deze manier?

Ook de mantelzorger krijgt meer taken, dat lees je hier >>>

Ik had laatst een dementerende cliënt waarbij ik de indicatie samen met de casemanager dementiezorg heb gemaakt. Doordat mevrouw harder achteruit ging en daar niet direct op te anticiperen viel, heb ik binnen een maand zeker vier keer de indicatie en het zorgplan moeten aanpassen. Natuurlijk is het aanpassen van een indicatie en een zorgplan zo gedaan. Maar ik heb wel ruim 70 cliënten waar ik de indicaties en zorgplannen voor bij moet houden.

Dit is mijn eerste blog waarin ik voor het eerst kritisch ben op de ontwikkeling van de rol van de wijkverpleegkundige. Als ik straks alleen nog maar bezig ben met zorgroutes lopen en indicaties stellen dan word ik niet meer gevoed. En we weten allemaal wat er gebeurt als iemand te weinig voeding binnen krijgt. Ik hoop dat onze rol zich de komende periode beter gaat ontwikkelen. Ik zal er zelf alles aan doen om te kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van die rol.