Blog Nicole: 'Wijkverpleegkundige nieuwe stijl, het is wennen'

Het klinkt alsof de wijkverpleegkundige alles zelf gaat doen. Wijkverpleegkundigen gaan zelf indiceren. Zelf medicatie aanreiken. Zelf wassen. Ik word er al moe van als ik het hoor. Waar blijft de rest van het team? Wijkverpleegkundigen hebben echt een team nodig. Zonder team geen wijkverpleegkundige. Hiermee spreek ik het respect uit richting mijn collega-verzorgenden, -verpleegkundigen en -helpenden. Laat dat duidelijk zijn.

Half december ben ik begonnen aan de training ‘vakbekwaam indiceren’. Eind januari hoop ik klaar te zijn en van start te mogen met het zelfstandig indiceren aan huis. Op zich zie ik het best zitten want ons vak wordt weer op de kaart gezet. Een wijkverpleegkundige moet in staat zijn te kunnen beoordelen welke zorg er aan huis nodig is. Het vak krijgt meer inhoud doordat praktijk en theorie beter gekoppeld gaan worden. Onderbouw je verpleegkundige diagnoses met behulp van bijvoorbeeld NANDA. Daar voel ik wel voor.

Tijdens de eerste bijeenkomst van de training indiceren volgde er een voorstelronde. Sommige wijkverpleegkundigen waren terughoudend en voorzichtig. Anderen voerden een pleidooi voor het vak. En weer anderen waren voorzichtig enthousiast maar sterk op hun hoede.

Hoe gaat alles er precies uitzien? Komt er geen bak met administratie bij? Valt dit allemaal te behappen? Geeft dit niet een nog hogere werkdruk…? Bezorgde en gestreste gezichten. We gaan indiceren, meedraaien in de zorg, contacten onderhouden,netwerken, overleg met eerste – en tweedelijn voeren, in een wijkteam mee participeren enzovoorts. Help!

Na twee trainingen werd het ons duidelijk. Er komt hoe dan ook een bak met werk aan. Het indiceren zal wennen worden en zeker de eerste weken misschien wel vier à vijf uur per nieuwe cliënt gaan kosten. Tijd waarbij ik veel administratief bezig ben want ik moet de zorg die ingezet wordt, kunnen verantwoorden. Hou ik voldoende tijd over om die achter de voordeur door te brengen? Want daar hoor ik.
Ik hou m’n hart vast.

Momenteel ben ik dus matig tot voorzichtig enthousiast. Ik zie mezelf nu meer in de rol van een voormalig klantenadviseur.

Ik ga jullie de komende maanden proberen mee te nemen op deze reis door de nieuwe wijkverpleegkundige wereld. Wellicht nodig ik staatssecretaris van Rijn uit om een paar dagen met me mee te draaien. Misschien ziet hij dan met eigen ogen of dit haalbaar is of niet. Mocht u dit lezen, bij dezen bent u uitgenodigd!