Evidence based nursing

Neem dat maar met een korreltje zout, maar er zit wel een kern van waarheid in. Toen ik – in een grijs verleden – als leerling aan de slag ging, had ik veel vragen. De uitleg die ik meestal kreeg van een gediplomeerde verpleegkundige was: ‘Dat doen we al jaren zo.’

Zo heb ik jarenlang uitgewaaid als ik een kind met waterpokken had verzorgd, met ijzen en föhnen beginnende decubitus behandeld, en op wondranden enthousiast met mercurochroom gepenseeld. De term evidence based nursing was toen nog niet uitgevonden, en wat de ervaren ‘gediepte’ (gediplomeerde verpleegkundige) vertelde, was voor mij heilig. Natuurlijk heb ik in de loop der jaren mijn eigen deskundigheid opgebouwd.

Pas toen ik eind jaren ’80 tijdens mijn werk als staff nurse in een Engels ziekenhuis de cursus Understanding and appreciation of nursing research mocht volgen, kwam mijn ‘liefde’ voor verpleegkundig onderzoek tot volle bloei! Met de komst van internet en de online zoekmachines werd het ook veel makkelijker om literatuurstudies te doen en op zoek te gaan naar bewijzen om een theorie te toetsen.

Enige jaren terug was ik betrokken bij een cliënt die niet te sederen was. Ophogen van de Dormicum, toevoegen van Nozinan, het mocht allemaal niet baten. Al denkend wat er toch bij hem anders was, kwam plots de opmerking van de partner over het gebruik van cannabis naar boven. Overleg met de arts van het Palliatief Advies Team resulteerde in een Medline zoektocht en een literatuurstudie, die aangaf dat de dormicumspiegel heel snel minder wordt als iemand cannabis heeft gebruikt.

Ook roken heeft een negatieve invloed op een adequate dormicumspiegel. Sinds die tijd zorgen wij bij rokers dat we op tijd nozinan laten voorschrijven, en plakken we nicotinepleisters bij die cliënten die tot een paar dagen voor de sedatie nog hebben gerookt.

Wat heeft verpleegkundig onderzoek voor invloed op jouw professioneel handelen gehad?