'Laten we positief zijn over wijkverpleging'

Op social media en Nursing Connect delen wijkverpleegkundigen hun eerste ervaringen over indiceren. De één noemt het tijdrovend, de ander ervaart de meerwaarde. Wat is jouw indruk?

‘Het hoort allemaal bij het overgangsjaar van zo’n grote hervorming. Laten we vooral positief zijn en niet bang zijn om te oefenen met deze nieuwe manier van werken. De beroepsgroep moet nu kijken: hoe gaat het, waar lopen we tegenaan en hoe maken we het systeem beter? Wijkverpleegkundigen moeten zich realiseren dat het in de nieuwe situatie niet meer gaat om een eenmalige inschatting van de zorgbehoefte, zoals het Centrum Indicatiestelling dat voorheen deed. Het verpleegkundig proces is dynamisch. Enerzijds omdat de situatie van cliënten soms per dag kan veranderen, anderzijds omdat het leren kennen van cliënt en cliëntsysteem tijd vergt. De interventies komen tot stand omdat je ze bespreekt met de cliënt. Indicatiestelling en organisatie van zorg zijn dus niet los te zien van de zorguitvoering. De valkuil is dat we in oude structuren denken, dat er eerst een indicatie moet zijn om te starten met zorg. Dat is niet zo. De zorgverzekeraar geeft vijf werkdagen voor de indicatiestelling. De eerst-nodige zorg start je direct op en gedurende de eerste dagen observeer je, volg je wat er gaande is en leg je vast welke zorgbehoefte er is en welk interventies nodig zijn.’

Hoe weten wijkverpleegkundigen dat de zorg die door hen wordt geïndiceerd ook werkelijk wordt vergoed door de zorgverzekeraar?

‘De wijkverpleegkundige heeft de bevoegdheid om zorg toe te wijzen en de zorgverzekeraar moet dat goedkeuren. Tegen een huisarts zegt de zorgverzekeraar ook niet: dat wat jij voorschrijft klopt niet, dus dat vergoed ik niet. De wijkverpleegkundige heeft de kennis in huis en een zorgverzekeraar moet daarop vertrouwen. Toon lef en neem je verantwoordelijkheid. Verpleegkundigen doen ontzettend veel, maar leggen dit niet vast. Daar vraagt de zorgverzekeraar nu om, dus je moet je keuzes steeds verantwoord onderbouwen. Als een zorgverzekeraar zorg weigert te vergoeden, ga dan de discussie aan.’

Wat zijn aandachtspunten voor V&VN Wijkverpleegkundigen de komende tijd?

‘Om alle ervaringen en signalen van wijkverpleegkundigen goed te registreren, stuurt V&VN Wijkverpleegkundigen in maart een enquête rond voor een impactanalyse. Aandachtspunt voor mij is ook het opleidingsniveau. Er zijn thuiszorgorganisaties die geen wijkverpleegkundigen in dienst hebben, die huren nu externe wijkverpleegkundigen in om de indicaties te stellen. Dan krijg je wijkverpleegkundigen die alleen maar indiceren, terwijl zij juist het volledige zorgproces voortdurend in de gaten moeten houden. Het kan een noodoplossing zijn, maar uiteindelijk gaat het erom dat er voldoende hbo’ers in een team aanwezig zijn om te indiceren. Dat is overigens ook nog wel een aandachtspunt: dat jij indicaties mag stellen, wil niet zeggen dat jij hoger staat in de hiërarchie. Voor juiste beslissingen bij indicatiestelling en zorgtoewijzing is een goede samenwerking binnen het team nodig.’