‘Maak een richtlijn voor indiceren’

Voor de meeste wijkverpleegkundigen was het afgelopen half jaar een grote verandering. Enerzijds zijn ze nu verantwoordelijk voor het gehele zorgtraject, inclusief het realiseren van de met de cliënt overeengekomen resultaten. Anderzijds is de geest van Zorgverzekeringswet (Zvw) een geheel andere dan die van de AWBZ. Waar eerst de verrichtingen en het registreren ervan centraal stonden, gaat het nu vooral om het gezamenlijk bereiken van de afgesproken zorgresultaten. En dat kan alleen maar als er eerst één, of meerdere verpleegkundige diagnosen zijn gesteld. Zouden we die eerste cruciale stap overslaan dan bestaat het gevaar van onnodige zorg.

Meer lezen van Stichting Bevordering Wijkverpleegkunde?

Lees hier de blogs die afgelopen tijd verschenen >>>

Als we nu kijken naar de wijze waarop er het afgelopen halfjaar door wijkverpleegkundigen is geïndiceerd, dan valt op dat dat op sterk uiteenlopende wijze gebeurt. Velen baseren hun indicatie (‘welke zorg is nodig?’) op onderbouwde, verpleegkundige diagnosen en de daaraan gekoppelde mogelijke zorgresultaten. Anderen grijpen terug op de handreikingen van het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) waarin het te behalen doel niet centraal stond. Ook zijn er wijkverpleegkundigen die hun indicaties afgeven op basis van een algemene inschatting, gebaseerd op ervaring of het werk van collega’s. Deze laatste twee varianten zijn niet wenselijk, voor niemand. Het gevaar daarbij is dat er onnodige zorg wordt geleverd, en dat er onvoldoende wordt gestuurd op het behalen van zorgresultaten.

Congres wijkverpleging in de praktijk

Meer weten over classificaties, verpleegkundige theorieën en benodigde competenties. Op 8 oktober is er weer een congres over wijkverpleging >>>

Op basis van deze ervaringen is het tijd om vervolgstappen te nemen. Ten eerste zou het goed zijn als deze verschillen in handelen goed worden geïnventariseerd, waarbij de gevolgen van deze verschillen voor de inzet van zorg, en de resultaten voor de cliënt worden meegenomen. Ten tweede zou een richtlijn Indiceren zinvol zijn. Dat ondersteunt wijkverpleegkundigen, en geeft handvatten om elkaar kritisch te bevragen. Werken volgens een de(r)gelijke richtlijn draagt bij aan het vertrouwen dat deze beroepsgroep niet alleen de dingen op de juiste wijze doet, maar vooral ook dat zij de juiste dingen doet.