Over onderhandelen en staken

Nee dus! De formatiebesprekingen tussen VVD, CDA en de gedoogsteunende PVV zijn wel de definitieve fase ingegaan, maar vooral de CDA-prominenten tuimelen over elkaar heen om hun voorbehoud kenbaar te maken. Kennelijk accorderen de waarden en normen van het CDA niet goed met de uitgangspunten van de PVV.
Er zijn besprekingen gaande om 18 miljard euro te bezuinigen de komende jaren. Ik vrees het ergste voor de zorg….

De CAO-onderhandelingen schijnen weer te worden voortgezet. In een informeel overleg hebben vakbonden en werkgevers voldoende aanknopingspunten gevonden om weer te gaan praten. Acties op een laag pitje, zou je dus denken. Maar nee, dat zie ik toch verkeerd: ‘We willen niet te vroeg juichen en blijven de druk op werkgevers opvoeren met de acties die nu plaatsvinden en plaats gaan vinden’, zei Margriet Luttikhuizen van AbvakaboFNV gisteren tegen Nursing.

In Zuid-Afrika, het land waar ik deze zomer op vakantie ben geweest, gaat het er heftiger aan toe. Daar leidde een verschil tussen regeringsaanbod en vakbondseis van 1,5% tot een nu al meer dan een week durende staking in de publieke sector. En dat raakt rechtstreeks onder meer het onderwijs en de zorg. In staatsziekenhuizen wordt gestaakt, worden geen patiënten meer opgenomen en beleeft de particuliere sector toptijden!

In tegenstelling tot ons land, waar stakingen in de zorg not done zijn, wordt er in Zuid-Afrika letterlijk geen zorg geleverd. Dat leidt tot situaties die wij ons niet voor kunnen stellen!

Ik spreek geen waardeoordeel uit over de Zuid-Afrikaanse werknemers die staken, maar ik hoop van harte dat wij in Nederland niet afstevenen naar zo’n samenleving waar partijen elkaar via de barricades bestrijden en onschuldigen het slachtoffer worden!