Poen, poen, poen, poen

Twee voorbeelden in de afgelopen weken: het Tweesteden ziekenhuis in Tilburg weigert nieuwe patiënten die verzekerd zijn bij Achmea, omdat het budget voor 2011 op zou zijn.
En vorige maand werd bekend dat de zorgkantoren vorig jaar 50 miljoen euro niet vergoeden aan – onder meer – thuiszorgorganisaties, die wel de zorg hebben geleverd, maar over de zorgafspraken zijn heen gegaan.

In het geval van het Tweesteden ziekenhuis worden nieuwe patiënten pas in het nieuwe jaar geholpen of doorverwezen naar andere ziekenhuizen. Ja, spoedeisende hulp wordt nog wel geboden, maar dat is het dan wel. Ziekenhuis en zorgverzekeraar zeggen met elkaar in onderhandeling te zijn, maar het lijkt erop alsof ze vechtend over straat rollen.

De vijftig miljoen euro is een heel ander verhaal. De client heeft thuiszorg nodig waar hij of zij recht op heeft vanuit de AWBZ. De indicatie is afgegeven door het Zorgkantoor, maar nabetalen, ho maar!

Ik vind het in en in triest dat op deze manier alweer enkele jaren blijkt dat de afspraken die zijn gemaakt aan het begin van het jaar niet voldoende blijken te zijn, en dat dus de rekening betaald wordt door de thuiszorgorganisaties en niet door het zorgkantoor.

Ik heb het vorige week op een verjaardag nog geprobeerd uit te leggen, maar mij lukt het niet. Dat komt omdat ik het eigenlijk ook niet begrijp. Wat zou mijn baas ervan zeggen als ik stel dat ik de komende maand niet kom werken. ‘Nee, ik neem geen vakantie op of overuren. Ik vind dat ik te hard heb gewerkt, en daarom maar eens even ga uitrusten’. Ja, natuurlijk moet mijn salaris wel doorbetaald worden, want die afspraak staat zwart-op-wit.

Nu het einde van het jaar in zicht komt, Kerstmis voor de deur staat en de brievenbussen worden gevuld met reclamedrukwerk voor het vuurwerk, zou het toch zomaar fijn zijn, als er bij de zorgkantoren goede voornemens worden gemaakt. Voornemens om  de geleverde zorg in 2011 gewoon te vergoeden, ook al zijn de zorgafspraken al overschreden. Want het moge duidelijk zijn dat het niet gaat om zorg die onnodig is, integendeel!

In de thuiszorg kun je niet zoals in het ziekenhuis zeggen: komt u volgend jaar maar terug….