Troosten, dat is niet goed

Uit onderzoek van kinderpsycholoog Noor Wolff blijkt dat je kinderen niet moet troosten als ze iets meemaken wat pijn doet. Nee, je moet ze juist prijzen of zeggen dat ze ‘het knap hebben gedaan’, dat helpt goed!

Zij heeft 275 kinderen van 14 maanden die geprikt werden en de ouder geobserveerd met de videocamera en haar conclusie is duidelijk: het kind afleiden heeft geen enkel effect, troosten verergert de stress en prijzen zorgt juist voor stressvermindering.

Dus: niks meer troosten! Gooi je vader- of moedergevoel overboord, maak bikkels van je kinderen en prijs ze voor hun huilen! We mogen er nu evidence based mee omgaan, toch? Je merkt, ik ben er een beetje sceptisch over. Wat is er mis met even uithuilen als je iets vervelends is overkomen?!

In de kinder EHBO is het een begrip: ‘kusje erop en de pijn is weg!’ Nu moet je dus zeggen, dat ze het goed gedaan hebben.

En toch, terwijl dit blog ‘in de steigers staat’, kom ik in de dienst vanavond bij een kind van vier met sondevoeding. Ik kom met de moeder te praten over het recente verblijf in het ziekenhuis, en vertel haar onder meer wat ik vandaag in de krant gelezen heb.

En moeder vond het helemaal niet zo’n gek idee. Sterker nog, ze doet dat ook bij haar kind, en die staat heel open, vrolijk en blij in de wereld. Geen verlegen kind dat bang is voor een vreemd gezicht. Maar een kind dat vriendelijk ‘dag’ zegt en zich vervelende dingen ook laat gebeuren. Moeder vertelde: ‘Als er een nieuwe sonde in moest, dan bleef mijn kind stil liggen, ook al was er verdriet en was het niet fijn!’

Zou het ook helpen bij grote mensen? Niet meer troosten als de tranen je in de ogen springen als je een lelijke val maakt of je hoofd stoot, maar zeggen dat je het ‘als een vent’ (of als een vrouw) verwerkt?!