V&VN: ‘Laat de herindicatiedatum vervallen’

– Ruim 40 procent van de wijkverpleegkundigen lijkt op de goede weg met de herindicaties, zo blijkt uit jullie onderzoek. Baart de herindicatiedatum van 1 mei jullie zorgen?

‘Ja. Ondanks dat wijkverpleegkundigen op de goede weg zijn en zorgverzekeraars duidelijk hebben aangegeven dat er een coulanceregeling is, maken wij ons zorgen. Uit de praktijk horen we heel wisselende verhalen, er zijn inderdaad zorgverzekeraars die in overleg een oplossing vinden voor wijkverpleegkundigen die de datum niet halen. Maar er zijn ook zorgverzekeraars die hier niet zo soepel mee omgaan. En het levert voor wijkverpleegkundigen een enorme druk om die herindicatie af te krijgen.’

– Hoe merken jullie dat de druk voor wijkverpleegkundigen hoog ligt?

‘In het onderzoek geven wijkverpleegkundigen aan dat ze een enorm hoge werkdruk hebben door het (her)indiceren. Sommige thuiszorgteams hebben maar een hbo-verpleegkundige die alle herindicaties zelf moet doen, dus daar ligt de werkdruk nog hoger. Er zijn nu al mensen die omvallen, die uitvallen door ziekte en overspannenheid. Dat baart ons zorgen. Daarbij valt het ons op dat er maar weinig thuiszorgorganisaties die bij de zorgverzekeraars aangeven dat er te weinig hbo’ers zijn. Uit het onderzoek blijkt dat slechts 40 procent van de wijkverpleegkundigen aangeeft dat haar werkgever een plan van aanpak heeft om het tekort van hbo’ers op de werkvloer aan te pakken. Terwijl er overduidelijk een tekort is aan hbo’ers. Niet alle werkgevers hebben in de gaten hoe zwaar de druk is voor de wijkverpleegkundige en ze missen de urgentie om problemen als het tekort aan hbo’ers aan te pakken.’

Wijkverpleegkundigen: ‘Werkdruk toegenomen door herindicatie’

Beroepsvereniging V&VN deed een enquête onder wijkverpleegkundigen. Lees meer >>>

– Wat moet er gebeuren om te zorgen dat niet alle wijkverpleegkundigen straks overspannen thuis zitten?

‘Het zou enorm helpen als de herindicatiedatum van 1 mei wordt uitgesteld. Misschien moet het idee van een streefdatum zelfs helemaal komen te vervallen. Als je die datum loslaat, krijg je een natuurlijk verloop. Er zijn altijd patiëntencategorieën die je structureel in zorg hebt, zoals gehandicapten. En er is een grote patiëntencategorie waarvan je weet dat ze na een tijdje uit de zorg gaan, bijvoorbeeld omdat ze zijn hersteld of overleden, omdat een mantelzorger taken overneemt of omdat de patiënt zelfredzaam is geworden. Dat zou wijkverpleegkundigen enorm helpen. Maar vanuit zorgverzekeraars is er een behoefte aan controle, zij willen weten of ze op de goede weg zitten met de financiën en hebben daarvoor de informatie uit de herindicaties nodig. Dat heeft als gevolg dat je een beheersachtige cultuur krijgt, waarbij men alles wil controleren. Maar het beroep op wijkverpleegkundigen wordt soms zo hoog dat het ten koste gaat van henzelf. Dat kan niet de bedoeling zijn. Vertrouw op de professional.’