Wijkverpleegkundigen: ‘Eindelijk weer een erkende job’

Waarom volgen jullie de module Vakbekwaam Indiceren?

Erica: ‘Alle hbo-verpleegkundigen binnen onze organisatie gaan de module volgen. Dat is besloten in samenspraak de verpleegkundigen.’
Kyra: ‘Ik vind het ook echt een must. Tijdens de opleiding  leer je wel over verpleegkundige indicaties stellen, maar het is zo lang geleden dat we dat ook hebben toegepast. Het is goed om die kennis weer op te frissen.’
Jolanda: ‘Voor de organisatie is het ook belangrijk. Zij kunnen straks bij de zorgverzekeraar aantonen dat het personeel geschoold is in het stellen van indicaties.’

Wat leren jullie tijdens de modules?

Erica: ‘Je leert op geordende wijze analyseren, beoordelen en interpreteren om het totaal plaatje van je patiënt helder te krijgen. Zo kun je de verpleegkundige indicatiestelling onderbouwen. Die onderbouwing is belangrijk, want zo moet je het straks ook aan de zorgverzekeraars formuleren.
Kyra: ‘Het is het opfrissen van de kennis die is weggezakt. Bij het stellen van de diagnose is het onderbuikgevoel vaak een juist gevoel, maar het gevaar is ‘de blinde vlek’ waardoor je een diagnose over het hoofd ziet die mogelijk kernprobleem is. In de modules leren we over verschillende classificatiemodellen die je kunt gebruiken om tot de juiste diagnose te komen.’

Normenkader V&VN

De verpleegkundige indicatiestelling in de wijk moet worden gedaan door een verpleegkundige met minimaal een hbo-niveau. Lees meer >>>

Wat vinden jullie van de ‘nieuwe’ rol van de wijkverpleegkundige?

Kyra: ‘Ik ben erg blij dat er nu echt iets gaat veranderen. Eindelijk een erkende job voor ons als hbo-v’ers. Het werk- en denkniveau is er al, maar we hebben een beperkte bewegingsruimte door het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ). Door de hervormingen krijgen we die ruimte.’

Jolanda: ‘Wij hebben ook meegedaan aan het project Zichtbare Schakel, dus we hebben al enige ervaring met iets meer vrijheid. Het voordeel is dat we nu niet meer vastzitten aan het keurslijf van het uurtje-factuurtje.’
Kyra: ‘Het grote voordeel vind ik ook dat de cliënt echt de zorg gaat krijgen die hij nodig heeft en niet de zorg volgens het vaste protocol.’
Jolanda: ‘En iedereen kan in gesprek gaan met de wijkverpleegkundige omdat de aanspraak voor wijkverpleging in het basispakket valt en niet onder het eigen risico. Daardoor krijgen we ook veel meer een consulterende functie en verwijs je misschien niet direct door naar zorg maar naar vrijwilligers of een andere voorziening.’
Erica: ‘Vooral oudere mensen hebben veel vragen, dan is het mooi dat er zo’n consulterende functie is. Momenteel hebben we daar nauwelijks tijd voor en deze mensen weten ons ook niet te vinden.’

Straks communiceren jullie rechtstreeks met de zorgverzekeraar, wat verwachten jullie daarvan?

Jolanda: ‘Ook voor ons is het nog heel erg gissen hoe dat er straks uit gaat zien. Hopelijk wordt dat in het najaar allemaal wat transparanter. Vooralsnog wekt het de indruk wat wijkverpleegkundigen meer bewegingsruimte hebben, maar dat is ook afhankelijk van de stem van de zorgverzekeraar. 2015 zal een overgangsjaar worden, niet alleen voor de wijkverpleegkundigen maar ook voor de zorgverzekeraars.’

Kyra: ‘Ik hoop dat we voldoende tijd en ruimte krijgen voor de overgangsperiode. Ik verwacht dat er eerst nog wel een beerput opengaat met cliënten die nu nog helemaal niet in the picture zijn voor zorg, maar deze wel nodig hebben.’
Jolanda: ‘En de intramurale zorg wordt afgebouwd, dus patiënten met complexe problematiek blijven langer thuis wonen en dat brengt kosten met zich mee. Ik hoop dat de zorgverzekeraars zich dat ook realiseren.’
Kyra: ‘Ik hoop in ieder geval niet dat ze in 2017 de hervorming weer afblazen omdat blijkt dat het toch meer kostte dan verwacht. Ik ben ervan overtuigd dat de langdurige zorg goedkoper kan, maar dat duurt nog wel even voordat we dat bereiken.’