‘Jos, mevrouw de Bruijn wil je even spreken!’ Een van de opmerkingen die ik kreeg te horen op de afdeling dermatologie waar ik mijn eerste stappen op het verpleegkundig pad heb gezet eind jaren ’70.
Maar we hadden helemaal geen mevrouw De Bruijn op de afdeling! Ik begreep niet waarom mijn praktijkbegeleider mij naar deze dame wilde sturen. Op de gang vroeg ik wat ze precies bedoelde: ‘We gaan koffiedrinken, en zo denken de patiënten tenminste niet dat we je weghalen om pauze te houden….’ Mevrouw de Bruijn is sinds die tijd voor mij jargon voor even koffie drinken tijdens het werk.
Mijn opleidingsziekenhuis kende diverse paviljoens en op de afdelingen werd nog wel eens gebruik gemaakt van een omroepsysteem. In de loop van de jaren kwamen daar wel eens oproepen voorbij als Zuster Blauw, kamer 23 (een reanimatie op kamer 23) of Zuster Rood in de keuken (brandje…)
Ik denk dat iedere verpleegkundige zich wel aparte gecodeerde boodschappen kan herinneren, toch?!
Ik moest hier in ieder geval aan denken, toen ik vorige week bij een vijfjarige jongen een infuus met een antibioticum thuis moest aansluiten en hem aan zijn vader hoorde vragen: ‘Is Pino nog rood?’ Dat de grote vogel uit Sesamstraat blauw is, dat wist ik. In het originele programma uit de Verenigde Staten loopt er zelfs een gele Pino rond, maar rood?!
Vader legde uit dat op zijn werk deze code werd gebruikt om aan te geven dat enkele teams zich gereed moesten houden, omdat ze elk ogenblik opgeroepen konden worden om voor het ministerie van Landbouw op pad te gaan. En als ‘Pino rood is’ dan betekent dat voor hem ook dat hij soms midden in de nacht op pad moet. En dat wilde zijn zoon graag weten.
En ik maar denken dat die gecodeerde boodschappen typisch iets voor verpleegkundigen is. Gebruiken jullie ook van die aparte codes in je werk?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account