Blog Jos: 'Ik heb geen begrip voor huisarts Tromp'

Mijn collega-blogger Sandra legt in haar blog over de zaak-Tuitjenhorn de vinger op een zere plek. Ik heb een andere mening.

Sandra, ik kan je verhaallijn goed volgen. Maar, in deze casus (en in de talloze anderen uit de praktijk van menig huisarts en palliatief verpleegkundige) is er een verschil tussen wat kan, mag en vooral niet mag. Disproportioneel noemen ze dat, een injectie met 1000 mg morfine (vergelijk met het spreekwoord met een kanon op een mug schieten). Lijden verlichten, ja! Alle medicatie gebruiken die voorhanden is om dat te bereiken: ja! Maar om op basis van emotie zo extreem te handelen, nee, dat kan niet!

Toegegeven, we kennen de casus niet goed genoeg, de betrokken huisarts en de patiënt ook niet. We kunnen alleen maar gissen naar wat er aan het lijdensbed is gebeurd. Naar wat de betrokken arts heeft bewogen. Maar, een beroepsmatig goed handelend arts gebruikt de juiste middelen in de – volgens de richtlijnen – juiste dosering.

Blog Sandra: ‘Ik begrijp huisarts Tromp’
Uiteraard kon het niet door de beugel. Maar wat de Inspectie niet zag en deze huisarts vermoedelijk wel, was het lijden van de patiënt vóór de gram morfine werd toegediend. Lees de blog van Sandra

Als je in elke vergelijkbare casus met emotie als ultieme drijfveer gaat handelen, dan is het hek echt van de dam! Een groot goed in Nederland is dat op het gebied van palliatief terminale zorg er goede richtlijnen zijn, prima afspraken, betrokken collega’s, palliatieve adviesteams en in palliatieve zorg gespecialiseerde verpleegkundigen. Onze Nederlandse aanpak is duidelijk.

Handelen zoals in de door jou beschreven casus zorgt ervoor dat die laatste zorg weer terug gaat naar ‘achterkamertjes’, waar individuen beslissen wat goed is en daar ook naar handelen. Daarbij alle betrokken artsen en verpleegkundigen die zich wel conformeren aan wat de beroepsgroep de goede standaard vindt, min of meer kwalificeert als niet betrokken, want er wordt niet in het belang van de patiënt gehandeld.

Het zou goed zijn als de casus Tuitjenhorn (en jouw verhaal daarbij) gebruikt wordt voor een discussie waarbij ethiek, wet- en regelgeving, emoties en dilemma’s worden belicht. Misschien kan de redactie van Nursing hier een rol in spelen?!
Wil je reageren? Registreren is heel makkelijk én snel.

Tijdens de Nursing Experience op 3 en 4 december zijn er verschillende workshops rond dit thema:
– Rob Bruntink vertelt in een workshop alle ins en outs van palliatieve sedatie.
– Vrijwilligers van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) bespreken patiëntenvragen rondom het leveneinde. Hoe ga jij daarmee om – als professional maar ook als mens?
– Joke van Eck geeft handvatten voor laatste zorg en vertelt over regelgeving, rouw, praktische verzorging en begeleiding van naasten.
Meld je aan voor deze workshops