Je herkent dit vast wel: die te dikke vrouw of man die je achteloos een kroket naar binnen ziet werken, intussen spiedend op zoek naar de volgende snack. En meteen acht je het uitgesloten dat dit zijn of haar eerste kroket is sinds maanden. Overgewicht is een groot probleem, als we de berichten moeten geloven is het inmiddels een volksziekte geworden. Logisch dat jij er als verpleegkundige in toenemende mate mee te maken krijgt.
Ik vond te dikke patiënten behoren tot de zware patiëntencategorie. Het wassen, draaien, de wonden, de smetplekken, diabetes, artrose, te hoge bloeddruk, het tillen, het dieet, het instorten van het bed, de weegschaal die niet toereikend was, de MRI die niet paste, de veekliniek in Utrecht die uitkomst bracht, de ambulance en brancard die er niet op berekend waren en een heel arsenaal aan psychische klachten.
Het gevoel van ‘eigen schuld dikke bult’ is de overheersende gedachte bij veel verpleegkundigen. Want hoe meer ik dook in de voorbereiding van het XXXL congres, hoe meer ik er achter kwam dat dikke patiënten, al dan niet door een verkeerde levensstijl, de kans lopen om gediscrimineerd te worden. En dat terwijl onze beroepscode hier ondubbelzinnig over is: IEDERE zorgvrager heeft recht op respectvolle zorg. En verder staat in de beroepscode dat je het bij je leidinggevende moet melden wanneer de beschikbare hulpmiddelen te kort schieten.
We zullen meer rekening moeten houden met dit niet te onderschatten, uitdijende probleem. Hoe gênant moet het zijn voor een te dikke patiënt, die niet op de postoel past of, nog erger, er niet meer vanaf kan. Of dat z’n bed het begeeft, en dat de tillift breekt.
We worden met z´n allen dikker, tel het gewicht maar eens op van jouw hele team, en doe dat over een jaartje nog eens. Maar we zijn niet berekend op de veranderende patiëntenpopulatie. Kortom, zwaarwegende argumenten om de obese patiënt op de agenda te zetten.
Vind jij het verplegen van obese patiënten soms best lastig? Reageer op de poll op de homepage van nursing.nl.
Marcellino Bogers (1957) is van huis uit psychiatrisch verpleegkundige, maar tegenwoordig congresontwikkelaar bij Elsevier Gezondheidszorg, cabaretier en dagvoorzitter op het Nursing Event. Hij is auteur van het boek Humor als verpleegkundige interventie. www.marcellinobogers.nl
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account