‘Zorgverzekeraars, geef de wijkverpleegkundige ruimte’

Het belangrijkste probleem voor de wijkverpleegkundige sinds de hervormingen in de langdurige ouderenzorg lijkt de grote rol die zorgverzekeraars hebben gekregen. Hoewel de wijkverpleegkundigen tegenwoordig zelf indiceren, is er veel controle en regeldruk vanuit de verzekeraar. ‘De zorgverzekeraars hebben waanzinnig veel macht gekregen’, vertelt Tera Stuut, directeur van Acare Thuiszorg in De Groene Amsterdammer. ‘Ze beslissen of je tien of twintig minuten ergens mag zitten. Dat is niet hun taak; dat moet de wijkverpleegkundige doen. Bij de een ben je in tien minuten klaar met een steunkous en bij de ander duurt het twintig minuten.’

Wantrouwende zorgverzekeraars

Ook voor zzp-verpleegkundigen en de kleinere, vaak ongecontracteerde zorgaanbieders is de regelgeving vanuit zorgverzekeraars een probleem. Zij krijgen facturen vaak niet betaald, omdat ze niet aan de ingewikkelde regels kunnen voldoen en omdat ze volgens zorgverzekeraars te hoge indicaties zouden stellen en zelfs fraude zouden plegen. In april kondigde Zilveren Kruis daarom aan dat vanaf 2018 alleen nog gecontracteerde zorgaanbieders mogen indiceren, een plan waarop veel kritiek kwam vanuit verpleegkundigen en dat volgens een woordvoerder van Zilveren Kruis inmiddels weer van de baan is. Het idee dat ongecontracteerde zorgaanbieders te veel zorg leveren klopt niet volgens Stuut: ‘Nee, wij krijgen de zwaardere patiënten die anderen niet willen. De vrijdagmiddagpatiënten, terminale zorg, en zwaar dementerenden die vervuild thuis zitten.’

Wijkverpleegkundige Boris vraagt zich af of je als wijkverpleegkundige wel onafhankelijk kunt indiceren. ‘En hoe laat je zien dat je je werk goed doet?’ Lees de blog van Boris >>

Controle werkt averechts

‘De spilfunctie voor de wijkverpleegkundige komt door het geïnstitutionaliseerde wantrouwen niet van de grond’, concludeert De Groene Amsterdammer. Juist als wijkverpleegkundigen meer ruimte zouden krijgen om maatwerk te leveren, zouden ouderen zelfredzamer kunnen worden en zouden de zorgkosten omlaag kunnen: ‘de paradox is dat controlemechanismen die bedoeld zijn om de kosten te beheersen nu lijken te leiden tot hogere zorguitgaven.’  

Kun je voorspellen hoeveel professionele hulp iemand thuis nodig heeft? En naar welke kenmerken kijk je dan? Duizend wijkverpleegkundigen gaven hun mening >>