‘Ik wil geen discussie over de financiële middelen en uit welk potje wat wordt gefinancierd. Ik wil discussie over hoe we de zorg op maat gaan organiseren. Daarna moeten de mensen die de financiering regelen maar bij elkaar gaan zitten om dat goed te regelen.’ Dat zei staatssecretaris Martin van Rijn afgelopen zaterdag tijdens het congres ‘Wijkverpleegkundige anno nu’ van V&VN Eerstelijnsverpleegkundigen. De beroepsvereniging organiseerde het congres zodat de staatssecretaris de aangekondigde hervormingen en zijn beleid rond wijkverpleging kon toelichten aan een grote groep wijkverpleegkundigen.
Thuisverpleging
Vorige maand presenteerde Van Rijn zijn plannen voor de hervorming van de langdurige zorg. Onderdeel van dat plan is dat de verpleegkundige en verzorgende taken onder de nieuwe aanspraak thuisverpleging vallen in de Zorgverzekeringswet (Zvw). Alleen de zogenaamde ‘enkelvoudige verzorging’ (bijvoorbeeld hulp bij douchen) komt in de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo) en valt daarmee onder de verantwoordelijkheid van de gemeente. Francis Bolle van V&VN zei eerder tegen Nursing.nl: ‘Het risico dat er veel verschillende zorgverleners bij één cliënt worden ingezet wordt een stuk kleiner. Toch maken we ons als beroepsvereniging wel zorgen over die enkelvoudige verzorging die alsnog naar de gemeenten gaat. Hoe wordt dat besloten? Iemand die alleen hulp bij het douchen krijgt, kan behoorlijke gedragsproblemen hebben. Dan kán het lijken op ‘enkelvoudige verzorging’, terwijl de patiënt veel meer zorg nodig heeft. Bovendien blijven de schotten in de verschillende bekostigingssystemen bestaan, ook al breng je verpleging en verzorging onder bij de Zorgverzekeringswet. Wie wat precies betaalt, blijft nog steeds onduidelijk voor zowel de verpleegkundige als de cliënt.’
Nog in ontwikkeling
Van Rijn zei tijdens het congres afgelopen zaterdag dat dit onderdeel nog verder moet worden uitgewerkt. ‘Daarom hebben we nu tegen gemeenten en zorgverzekeraars gezegd: ga met elkaar om tafel. Zo moeten we zorgen dat we afspraken maken hoe we van indicatie tot en met zorgverlening tot een optimale dienstverlening voor de cliënt te komen.’ Hij benadrukt daarbij dat hij geen discussie wil over de financiële middelen en uit welk potje wat wordt gefinancierd. ‘In de weg naar 2015 gaan we de succesformules van de praktijk in kaart brengen. Daaruit zullen twee, drie of vier modellen komen dat gemeenten kunnen gebruiken. Er is niet een manier die het beste is. Gemeenten zullen moeten kijken wat voor hun gemeente het meest passend en succesvol is.’
