Blog Barbara: 'Er zou geen hiërarchie mogen zijn in specialisaties'

Barbara vindt het maar raar dat mensen buiten de zorg aan haar vragen of ze ‘hogerop’ wil, de ic-opleiding doen. Hoezo hogerop? Als je als verpleegkundige kiest voor een bepaalde specialisatie doe je dat omdat je vooral in dát vakgebied wilt groeien.

Dat ik de vervolgopleiding voor mediumcareverpleegkundige ging doen was eigenlijk een heel logische stap. In 1998 kwam ik op mijn huidige afdeling te werken. Die bestaat uit een verpleegafdeling neurologie, met daaraan vast een medium care. Ik begon op de verpleegafdeling, maar keek altijd met ontzag en interesse naar die interessante zaal achter in de gang. Dáár gebeurde het. Vond ik. Maar wat dat ‘het’ was, wist ik nog niet.

Na een paar jaar werken kwam in mijn functioneringsgesprek mijn toekomstvisie ter sprake. Daar gaf ik aan dat de acute zorg mij trok. De mediumcareopleiding werd mij toen zo in de schoot geworpen. En ik hapte maar wat graag toe! Al 19 jaar werk ik met veel plezier als gespecialiseerd mediumcareverpleegkundige.

Tenminste, in de praktijk. Niet op papier. Want wat blijkt? Mijn oude mediumcarepapiertje blijkt slechts een intern certificaat. De opleiding die ik toentertijd volgde werd nog niet afgesloten met een CZO-geaccrediteerd diploma. Wisten wij veel. Dat is ook de reden waarom ik afgelopen zomer zo heb gestreden tegen de nieuwe wet BIG 2. Ervaring leek niet te tellen.

Dagelijks zorg ik voor zwaar zieke en instabiele patiënten. Dat doe ik samen met collega’s die, net als ik, geen CZO-geaccrediteerd diploma hebben. Zolang we op deze plek blijven werken is het geen probleem, maar wat als ik wil solliciteren op een medium care in een ander ziekenhuis?

Krijg ik dan wel de waardering die ik verdien? Wat ben ik waard? Zou het een slinkse manier zijn om personeel te behouden? Je werkgever investeert in jou door je een opleiding te laten doen. In veel gevallen moeten werknemers zelfs een verklaring ondertekenen dat ze ten minste 2 jaar blijven werken na voltooiing.

Dan is je ic-opleiding doen en hup dóór naar de ambulance er dus niet bij. Als je op je 18e aan de verpleegkundeopleiding begint en graag ambulanceverpleegkundige wil worden, besef je vaak niet dat die weg misschien nog wel 7 jaar kan duren.

‘Zou je nooit “hogerop” willen? De ic-opleiding bijvoorbeeld?’ vroegen verschillende mensen mij in de afgelopen 19 jaar. Dat waren overigens allemaal mensen zonder verpleegkundige kennis. Ik vind die vraag beledigend voor mij en mijn collega’s. Alsof wij tweederangs ic-verpleegkundigen zijn. Zonder ambitie om het verder te schoppen op de verpleegkundige carrièreladder. Er zou geen hiërarchie mogen zijn in vervolgopleidingen.

Een ic-verpleegkundige is niet beter dan een mediumcareverpleegkundige. Een ambulanceverpleegkundige is niet meer waard dan een spoedeisendehulpverpleegkundige. En een verpleegkundige in het ziekenhuis is niet belangrijker dan een wijkverpleegkundige.

Als je als verpleegkundige kiest voor een bepaalde specialisatie doe je dat omdat je vooral in dát vakgebied wilt groeien. Je vraagt aan een internist toch ook niet waarom hij niet ‘verder gaat leren’ tot neurochirurg.