Blijf van onze ORT af!

Het is onbegrijpelijk hoe dit onzalige idee in de hoofden van de werkgevers terecht is gekomen, het zijn gewoon ordinaire boekhouders zonder gevoel of kennis van de zorg. Als er ook maar één eurocent wordt ingeleverd van de ORT, dan is dit het begin van het eind; het betekent het failliet van ons beroep.

In de jaren ‘90 werd de ORT verhoogd om specifiek iets voor de verpleegkundigen en verzorgenden te kunnen doen, zonder dat het een loongolf in de sector zou veroorzaken. Nu wordt het omgekeerd gehanteerd om specifiek onze beroepsgroep financieel te pakken en de rest te ontzien. Met het afschaffen of het aantasten van de ORT worden heel gericht de werkers aan het bed getroffen, de zittende collega´s worden ontzien.

Ik dacht dat ons beroep aantrekkelijker gemaakt moest worden vanwege de ontgroening en vergrijzing. Tijdens verkiezingscampagnes worden we door vriendelijk koffieschenkende politici geprezen en bewierookt. Maar ondertussen verliezen we nog steeds elke dag collega´s door een te hoge werkdruk, wordt de zorg steeds complexer en hebben we in toenemende mate te maken met agressie. Afschaffen van de ORT voelt als een vorm van huiselijk geweld; terwijl je keihard werkt, word je door je eigen werkgever in je rug aangevallen. Pak je salarisstrookje er maar eens bij en trek je ort eraf, er blijft een schamel loontje over. Tja, dan wordt –met alle respect- werken achter de kassa opeens heel aantrekkelijk.

Ik kan me niet voorstellen dat verpleegkundigen die werkzaam zijn in de UMC’s zich laten inpakken door hun directies, die stuk voor stuk hoog staan in de ranking Balkenendenormoverschrijders top 100. Maar denk ondertussen niet dat het zo´n vaart niet zal lopen, als we even niet opletten, is het gebeurd. Dit moet een reden zijn voor héél verplegend Nederland om op te staan. Als we nu geen krachtig signaal afgeven, dan kunnen we het schudden en voorspel ik een grote uittocht van vele collega´s uit de zorg.

Op 11 februari 1989 sprak Gaby Breuer, verpleegkundige en oprichtster van de VVIO (Verpleegkundigen en Verzorgenden in Opstand) duizenden collega´s toe: ‘Als wij als beroepsgroep serieus genomen willen worden, moeten we een loon afdwingen die een afspiegeling is van een toenemende verantwoordelijkheid, toenemende opleidingseis en toenemende werkdruk.’

Hoe een 22 jaar oude toespraak opeens heel actueel kan zijn. Ik voel weer een witte woede in mij opborrelen: De zorg is rijp voor actie! Teken de petitie, een prachtig en krachtig iniatief van Marjolein Doppenberg. Maak je ongerustheid kenbaar bij je vakbond of beroepsorganisatie. Verpleegkundigen in de UMC’s: maak je op voor acties! Verpleegkundigen en verzorgenden in de alle andere instellingen: maak je op voor solidariteitsacties! Blijf van onze ORT af!

Marcellino Bogers (1957) is van huis uit psychiatrisch verpleegkundige, maar tegenwoordig congresontwikkelaar bij Reed Business Events Gezondheidszorg, cabaretier en dagvoorzitter op het Nursing Event. Hij is auteur van het boek Humor als verpleegkundige interventie. www.marcellinobogers.nl