Blog Nannie: 'Nieuwe baan? Het geloof bepaalt'

Als je als verpleegkundige een nieuwe baan zoekt, ga je niet over een nacht ijs. Veel factoren spelen een rol. Is het werk wel interessant? Biedt het genoeg carrièreperspectief? Is er mogelijkheid tot parttime werken? Ook de reisafstand speelt een rol, en of je in het team past.

Verzuiling

Dit was vroeger wel anders; tot de jaren 70 kozen verpleegkundigen vooral vanwege hun geloof voor een bepaald ziekenhuis. Was je katholiek, dan ging je in een katholiek ziekenhuis werken. Protestantse meisjes kozen voor een protestants ziekenhuis of een Diaconessenhuis. Voor niet-gelovige verpleegkundigen waren er gemeentelijke- of stadsziekenhuizen. Bijna elke stad beschikte wel over deze drie typen ziekenhuizen, ook al waren die soms maar heel klein zoals het protestantse Wilhelmina Ziekenhuis in het katholieke Nijmegen. Niet alleen ziekenhuizen, ook de wijkverpleging en instellingen voor psychiatrische patiënten en verstandelijk gehandicapten waren volgens deze drie zuilen geordend. Door deze structuur was het zorgveld voor verpleegkundigen én patiënten heel overzichtelijk. Voor meisjes die de verpleging in wilden, was de keuze dan ook niet moeilijk: het geloof, waarin ze waren opgevoed, bepaalde de werkplek.

Keurslijf of juist handig?

Op het eerste gezicht lijkt zo’n keurslijf dwingend, maar het had ook z’n voordelen. Kwam een verpleegkundige in het ziekenhuis van haar keuze werken, dan waren de normen en waarden herkenbaar en vertrouwd. Medici en verpleegkundigen hadden dezelfde religieuze achtergrond en dat schiep een band. Zo vonden verpleegkundigen het vanzelfsprekend om de zondagochtend in het Protestantse VU-ziekenhuis in Amsterdam te beginnen met samenzang op de zalen. Voor katholieke verpleegkundigen was het uitdelen van de avondcommunie in het Rooms-Katholieke Ziekenhuis in Hilversum een vertrouwd ritueel.

Kerst en andere feestdagen

Voor katholieke en protestantse ziekenhuizen waren kerkelijke feestdagen belangrijk. Dat was het moment waarop gezamenlijk het geloof beleefd werd. De viering van het kerstfeest was voor patiënten, staf en verpleegkundigen een hoogtepunt. In het Amsterdamse Prinsengracht Ziekenhuis lieten patiënten zich zelfs tijdens de kerstdagen opnemen omdat het er zo gezellig was.

Vanaf de jaren ’70 verdwijnt de verzuiling in Nederland en verliezen ziekenhuizen op dit punt hun aantrekkingskracht. Daarvoor in de plaats promoten ze zich met informatieavonden over bevallen, diabeteszorg of urologische aandoeningen. Voor burgers is dit een manier om zich op het ziekenhuis van hun keuze te oriënteren. Ook voor verpleegkundigen, die een baan zoeken, heeft het geloof als baken zijn betekenis verloren. Zij kijken tegenwoordig op populaire Facebookpagina’s om uit te zoeken waar het leuk werken is. Nu maar hopen dat de kerstdagen nog steeds een hoogtepunt zijn.
Vroeger was de keuze voor een nieuwe werkplek niet zo moeilijk: het geloof waarin je was opgevoed bepaalde waar je aan de slag ging. Handig, of juist niet? Laat een reactie achter op Facebook>>>