Het verschil tussen mbo-v'ers en hbo-v'ers

Ikzelf ben mbo-verpleegkundige. Het verschil tussen die twee (of eigenlijk het ontbreken daarvan), dat ik in de praktijk waarnam, is voor mij reden geweest om niet verder de hbo-v-opleiding te gaan doen, hetgeen ik eerst wel van plan was. Teveel tegens: zo zou ik twee jaar op school zitten en er daarnaast op salaris achteruitgaan. Daarom heb ik voor een specialisatie als de kinderaantekening gekozen.

Met het voorwerken merk ik wel dat ik echt op de mbo-manier denk: veel praktijk, minder reflectie. Ook het diagnostisch redeneren is iets dat ik me nog eigen moet maken, maar dat is aan te leren. Maar daarnaast komt het ook voor dat collega’s zeggen: ‘Jij mbo? Dat had ik niet gedacht.’ Wat eigenlijk ook aangeeft dat er nauwelijks verschil is. Als ik bij ons op de afdeling kijk, lopen er voor 95% hbo-v’ers ers rond. Misschien voor mij een moeilijke taak om me te bewijzen…

Het tussen verschil tussen hbo en mbo is in de praktijk niet erg groot: allemaal staan we aan het bed en werken we even hard. De één heeft wellicht meer ervaring, de ander misschien meer kennis. Maar het salaris is volgens dezelfde functieschaal. Onderscheid wordt er nauwelijks gemaakt. In het artikel in Nursing wordt gesproken over het uit de tent lokken van hbo’ers, hen aan te spreken op hun opleiding en dit terug te zien in de capaciteiten. Helaas komt het in de praktijk neer op veel werk ‘moeten’  verzetten en productie draaien (om even terug te komen op mijn vorige weblog). Dus waar dan het moment vinden om op je opleiding terug te komen? Bovendien: gaat de patiëntenzorg aan het bed niet voor? En is dit alles juist niet bedacht door de mensen áchter het bureau?

Wat vinden jullie ervan, moeten hbo’ers meer gestimuleerd worden en de ruimte krijgen om zich meer te profileren? Of is het verschil in opleiding niet voldoende voor een verschil in de dagelijkse praktijk?

• In het februarinummer van Nursing : een uitgebreid artikel over hbo-v versus mbo-v.