Libische verpleegkundigen: laatste kans

 

De zes zitten inmiddels acht jaar vast, omdat ze in een Libisch ziekenhuis
meer dan vierhonderd kinderen met opzet geïnfecteerd zouden hebben met het
hiv-virus. Afgelopen december werden ze ter dood veroordeeld, en sinds gisteren
buigt het hooggerechtshof zich over de zaak. Diplomaten zoeken nog steeds naar
een akkoord dat hun doodstraf moet voorkomen.

Bulgarije, maar ook andere Westerse landen, zeggen openlijk dat de
verpleegsters en arts geen eerlijk proces hebben gekregen. Afgelopen december
stelden internationale wetenschappers bovendien vast dat de beschuldigingen
ongefundeerd zijn: veel kinderen bleken geïnfecteerd voordat de verpleegsters in
1998 in Libië arriveerden.

 

De eer van het Libisch rechtsysteem is in het geding en de verwachting is
dan ook dat het hooggerechtshof op 11 juli de doodstraf zal handhaven. Die straf
wordt vervolgens echter nog voorgelegd aan de Hoge Juridische Raad, een
overheidsorgaan dat de beslissing van het hooggerechtshof kan verwerpen. Precies
daar zit de ruimte voor de regeling waar de Europese diplomaten naar op zoek
zijn.

 

‘Bloedgeld’

Libië zelf heeft al suggesties gedaan voor een oplossing: de Bulgaren
zouden ’bloedgeld’ kunnen betalen, à 10 miljoen euro per kind. Tot nu toe
weigert Bulgarije dat, omdat het in betalen een erkenning van schuld ziet.
Vertegenwoordigers van de ouders van de kinderen hebben echter laten
doorschemeren dat er een akkoord aan zit te komen. Het bedrag van 10 miljoen
euro is pikant, omdat Libië ongeveer zo’n hoeveelheid geld heeft moeten betalen
aan de nabestaanden van de slachtoffers van ’Lockerbie’.

 

De Bulgaren zijn in rep en roer over het lot van hun landgenoten. Sinds
december, toen in Libië de doodstraf over hen werd uitgesproken, loopt de
’Jullie zijn niet alleen’-campagne, een door de media georkestreerde
solidariteitsactie.