Moet ik stewardess worden?

Ze is een ex-collega. Niet in een ander ziekenhuis. Niet eens meer in de zorg. Zij zit tegenwoordig zonder zorgen. Mijn ex-werkmaatje heeft gemeend het hogerop te moeten zoeken. Tegenwoordig werkt zij op 7000 voet of hoger: deze verpleegkundige heeft zich omgeschoold tot stewardess. Geheel in hogere sferen zit zij ontzorgd te wezen. Ze mist de zorg, zegt ze. Maar niet het idioot hard werken. Ze mist haar collega’s en zelfs een paar patiënten. Maar aan excreta en werkdruk, drains, bloeddruk en iv’s heeft zij nog niet een dag gedacht.
 
PES
Vol idealen werd zij verpleegkundige. Zij zou weleens PESsend mensen beter maken. Maar al snel bleek dat zij niet vond wat ze had gedacht. Wel in het patiëntencontact. Wel in de ziektebeelden, onderzoeken en vooruitstrevende behandelingen. Maar niet in het continu jagen van haar hart tijdens de werkdagen. Het jaren achtereen niet aan je idealen toekomen, ontmoedigde haar iedere dag meer. Al het geleerde over coördinatie, continuïteit en een luisterende houding, het kwam er niet van. Ja, het hoognodige en soms – in eigen tijd en pauzes – een goed gesprek.
 
Seniorverpleegkundige
Mijn ex-collega volgde haar hart en lacht mij nu uit vanuit één van mijn tuinstoelen. Terwijl ik haar uit de doeken doe hoe bij ons het project seniorverpleegkundige  maar niet wil slagen. Zij moest enkel moeite doen om mensen niet te helpen. Waar mijn longcliënten vrijwel overal assistentie behoeven, komen háár cliënten op eigen kracht het vliegtuig in. Mét zware handbagage. Zij eten zelfstandig en zijn al gewassen. Of niet, en dat is ook prima.
 
Waardering
Zij wandelt door Barcelona , terwijl ik tijdens werkdagen niet eens aan de wc toekom. En ik vraag mij af: Wat doe ik nog in de verpleging, zonder waardering? Zal ik me laten omscholen?
Zou jij dat doen?