Nachtmonster

Tja ik ben prima nachtzustermateriaal. Ik eet gewoon door in nachtelijke uren en slaap prima overdag. Toch werkt het niet zo. Ik ben een slechte pleeg als ik nachtwerk. Ik ben gewoon niet aardig.

’s Nachts ben ik volkomen ongemotiveerd. Ik vind alles onnodig en iedereen een klein beetje vervelend. Uiteraard heb ik begrip voor slecht slapen na een slechtnieuwsgesprek. Maar dat mensen het erover willen hebben, vind ik lastig. Ik begrijp ze wel, maar ik wil het niet weten.

Ook kan ik ’s nachts dingen slecht onthouden. Ik kan uren staren naar een recept en dan nog niet begrijpen welke dosering de dokter bedoelt. Ik maak steeds dezelfde fouten en laat continu van alles vallen.

Nee, ik denk niet dat ik met mijn nachthumeur en –kater mijn patiënten schaadt. Maar ik ben wel foutgevoeliger. Ik waarschuw dan ook standaard mijn collega: houd mij in de gaten. Ik mopper hard in de koffiekamer, zodat ik weer een lach kan veinzen op de patiëntenzaal. Ik ben dan misschien geen leuke collega, maar wel een veilige.

Vind je me nu, na mijn openhartigheid, een slechte verpleegkundige? Of erger nog een slecht mens?