Verpleegkundigen en verzorgenden botsen

In het achtergrondartikel in Nursing wordt de stroeve samenwerking nader belicht. Zo vertelt een verzorgende hoe zij zich onnodig gecontroleerd voelde door een wijkverpleegkundige. De verzorgende had in opdracht van de huisarts genoteerd op welke tijden een patiënt zijn voorgeschreven insuline toegediend moest krijgen. De verpleegkundige belt zelf ook nog een keer met de huisarts om te kijken of dit wel klopt. ‘Dat doet pijn, alsof ik niet weet wat ik doe.’

Gebrek aan vertrouwen bij wijkverpleegkundigen
Verzorgenden storen zich vooral aan het gebrek aan vertrouwen dat wijkverpleegkundigen niet zelden laten blijken. Dit blijkt uit vele reacties van verzorgenden die binnenkwamen op een blog van Jos Kaldenhoven over samenwerken met verzorgenden.
Wijkverpleegkundigen storen zich op hun beurt aan verzorgenden die iets doen waar ze niet voor bevoegd zijn. In Nursing wordt een schrijnend voorbeeld genoemd van waar dit toe kan leiden: een verzorgende probeerde de problemen aan de teen van een diabetespatiënt zelf te verzorgen. Toen de wijkverpleegkundige er na twee weken bij werd geroepen en een diabetische voet vaststelde, was het al te laat en moest de patiënt acuut naar de chirurg.

Verzorgenden hebben een gevoel van minderwaardigheid 
Verpleegkundige en (communicatie)trainer in de zorg Mark de Jong vergelijkt de weerstand van verzorgenden met wat verpleegkundigen soms ervaren tegenover een arts: een gevoel van minderwaardigheid. Het is aan de verpleegkundigen om daar beter mee om te gaan, vindt De Jong. De eerste stap is dat de verzorgenden en verpleegkundige samen moeten afstemmen hoe de samenwerking er uit gaat zien. Het gaat dan om zaken zoals: wie doet wat en in welke gevallen belt de verzorgende de verpleging of de huisarts?

• Lees de blog van Jos over samenwerken met verzorgenden
• Bekijk ons dossier Samenwerken
  

Door: redactie Nursing

Wil je nog meer achtergrondinformatie? Word nu abonnee van Nursing.