Ik schrijf nogal eens van drukte en hectiek die je niet meer kunt verdragen. Van zoveel onverwachtsheden dat de beste prioriteitensteller door zijn knieën zakt. Maar wat dacht je van de absolute en totale rust? Wat moet je daarmee?
Ik ben een long- en reumazuster. Maar in mijn ziekenhuis hebben ze long en reuma, om overheadredenen uit elkaar gehaald. De longafdeling zit nu zo’n 6 minuten stevig doorstappen van de reuma. Op long is het eigenlijk altijd druk. Razenddruk. Onvoorspelbaar, dreigend, briesend, zwetend, benauwend druk. Of heeel rustig (en die extra ‘e’ is met opzet, vanwege de gruwelijke en evenzo dreigende stilte die dan heerst). Maar lang en veel rust is longzusters niet gegund.
Reuma is gek. Voorspelbaarder, veel lege bedden ’s avonds, veel (dag)opnames overdag. Dit maakt de dagdiensten opgejaagd, trillend, sidderend, gillend soms, maar in de late- en nachtdiensten zijn alle dagopnames weer thuis. Dan resteren er hooguit 5 patiënten en hoor je een spookachtige, lange, hijgende adem door de gangen.
Ik heb nachtdienst op reuma. In totaal slapen er 3 reumapatiënten. En ik heb geluk. Er is ook 1 longpatiënt verdwaald bij mij terechtgekomen. Over 4 mensen mag ik waken. Net als anders loop ik mijn rondes. Ik controleer ademhalingen, slaappatronen, breng precies 1 hele po en check de medicijnen voor overdag. Gelukkig komen er 8 dagopnames, dus ik mag ook wat infusen bereiden. Dan is het half 2 en heb ik alles klaar.
Dus verzin ik werk. Nacht 1 werk ik alle patiëntendossiers netjes bij en mest ik de teampost eens grondig uit. Nacht 2 maak ik een lijst van alle medicijnen op voorraad die dit jaar over datum raken. In februari moet de oxazepam in de prullenbak, in maart de hydrocortison en konakion. Maar wat moet ik nog met nacht 3 en 4?
Ik vraag mij af of deze rust-drukte verhouding tussen reuma en long landelijk is bepaald. Is elke reuma-afdeling rustig? En is ‘long’ in heel Nederland zo gierend druk? Kan je stellen dat het ene specialisme vaker rust dan het andere? Zo hoor ik weleens dat cardiologie niet echt een zweetvak is. En ‘interne’ is altijd keihard werken. Herkent iemand dat patroon?
En dan nog een vraag: wat doe jij als het eens niet druk is? Komt dat vaak voor? En poets jij dan po-stoelen? Schrijf je protocollen? Of mogen verpleegkundigen schuldgevoelloos genieten van een drukteloze werkdag?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account