Werken tijdens feestdagen

Sinterklaas! Bij ons op de afdeling betekent dat fopkadootjes op de vloer en zwarte pietjes op de ramen. Er hangt een grote slinger op het secretariaat met daarop ‘Welkom Sint’. Zou hij opgenomen worden, die goede sint? Heeft hij na 1700 jaar artritis ontwikkeld aan zijn knieën? Of longembolieën door lang paardzitten iedere nacht? Nee, hij komt alleen even kado’s brengen. Hoe lief. En op één of andere manier werk ik altijd als hij komt. Moet de zuster een liedje zingen. Hoe leuk. In ruil krijg ik wel een hand vol pepernoten. ‘Dank u sinterklaasje!’

Ja, ik werk met sinterklaas. En met kerst. Of oud-en-nieuw. Dat is ieder jaar weer spannend. Maar dat er gewerkt moet worden, terwijl anderen feestvieren, is een feit. Ik vraag altijd om dag- of late-diensten met de jaarwisseling. Ik ben liever thuis met kerst. Maar dat wil iedereen. Dus wordt er geloot. Ik heb late diensten op 31 december! Als ik net iets eerder weg mag van de nachtdiensten, die net iets eerder beginnen, ben ik net op tijd thuis voor het vuurwerk begint. Jas ophangend roep ik tegen mijn naasten ‘ge-luk-kig nieuw-jaar!’

Het hoort erbij, dat werken op dagen dat anderen dronken raken en uitslapen. Een vroege wekker op kerst- of nieuwjaarsdag doet dubbel pijn. Maar we werken wel gezellig, met zusterontbijtjes en vrolijke patiënten, lekkere hapjes en live muziek. Het is vandaag leuker werken dan op de post-kerst-maandag of op 2 januari, wanneer alles weer is als anders.

Onregelmatigheid en weekenddiensten, dat is mijn werk. Soms ben ik er blij mee (als ik op een dinsdag in alle rust kan winkelen), soms baal ik ervan (vaak door de wekker). Maar als ik met een patiënt op de rand van het bed zit, terwijl we – samen melig – sinterklaas toezingen, denk ik: mijn werk is zo gek nog niet!