Nog steeds duiden meer artsen dan verpleegkundigen in talkshows de problemen in de verpleegkunde, stelt Hugo. Hij draait de situatie voor een keertje om.
Als het bij talkshows over verpleegkundigen gaat schuift, heel vanzelfsprekend, een arts aan om het probleem te duiden. Laten we dat eens een keertje omdraaien. We schakelen over naar de studio in Amsterdam, waar Eva Jinek op het punt staat haar volgende onderwerp aan te kondigen. Kom er maar in Eva! (Applaus)
‘Jonge medisch specialisten komen nauwelijks aan de bak. Ze investeren 12 jaar van hun leven in een studie en zitten vervolgens thuis werkeloos op bank. Hoe komt dat? Ik praat erover met Anja de Vries, flex-verpleegkundige in het Bijlmer ziekenhuis. Anja, hoe groot is dit probleem eigenlijk?’
‘Best groot Eva. Ik werk soms op chirurgie, dan weer op interne geneeskunde of oncologie, en je ziet tijdens de grote visite altijd weer nieuwe gezichten. Als specialisten eenmaal klaar zijn met hun opleiding is er gewoon geen plek voor ze. Zelfs een jaarcontractje is meestal al te veel gevraagd.’
‘Wat heftig Anja, ik dacht dat de zorgvraag juist flink was toegenomen.’
‘Eva, joh, we zijn juist hartstikke druk! Als ik wil kan ik als flexer 3 diensten per dag draaien. En dat geldt ook voor medisch specialisten. Sommigen werken makkelijk 70 uur in de week. Dat zijn natuurlijk de gevestigde specialisten in de medische staf en de maatschappen. Maar een beetje ruimte maken voor jonge collega’s gaat helaas moeilijk, terwijl er echt nog steeds flinke wachtlijsten zijn.’
‘Hoe komt dat denk je?’
‘Als verpleegkundige ben ik natuurlijk niet bij medische stafvergaderingen, maar je vangt wel eens wat op bij de kledinguitgifte. Het lijkt toch vooral om geld te gaan. Specialisten in een maatschap zijn ondernemend ingesteld. Hoe meer uren ze werken, hoe meer geld ze verdienen. Dus als je ruimte maakt voor een jongere collega gaat dat ten koste van de eigen omzet.’
‘Ben je als verpleegkundige verbaasd over het gebrek aan collegialiteit binnen de medische beroepsgroep?’
‘Deels wel, maar het probleem ligt natuurlijk ook bij de jonge specialisten zelf. Zij weten dat er een overschot aan chirurgen is. En toch willen ze allemaal chirurg worden. In de huisartsen- of ouderenzorg heb je zo een prima baan na je specialisatie. Maar dat vinden jonge artsen vaak niet stoer genoeg. Dus eigenlijk zouden ze allemaal even in de spiegel moeten kijken. Er is echt meer in het leven dan het ziekenhuis.’
‘Maar jij gaat daar zo weer naartoe?’
‘Haha, ja dat klopt. Ik heb een nachtdienst op de longafdeling. De laatste van vier gelukkig.’
‘Dank voor je heldere duiding Anja. Ik hoop dat we je snel terugzien.’
In zijn vorige blog schrikt Hugo van de spanning waaraan verpleegkundigen bloot staan, als hij zijn oom met cardiologische problemen bijstaat: ‘Overal in het ziekenhuis hing stress’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account