Nu even niet!

Al mijn klasgenoten hebben al vakantie. Ik niet, ik heb een verlengde stage en ‘slechts’ vier weken vakantie. Slechts? Als ik er zo over nadenk is dat behoorlijk veel. Mensen die al een vaste baan hebben of duaal student zijn hebben er misschien twee, drie.

Ik denk aan vorige week. Woensdag had ik een vrije dag. Het was geloof ik 30 graden. Waarschijnlijk lagen de meeste mensen die vrij hadden aan het zwembad te zonnen. Maar ik, hard werkend aan mijn stageopdrachten, kreeg weinig mee van het tropische weer.

Als ik die vrije woensdag hard zou werken aan mijn opdrachten, kon ik nog altijd op een vrije dag in de zon liggen. Niets was minder waar. Die ochtend stond ik vol goede moed op… maar tot mijn grote teleurstelling kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Het dagje zwemmen kon ik dus op mijn buik schrijven, maar ja mijn opdrachten waren tenminste af.

Over een kleine vier weken zit ik in het vliegtuig richting de Canarische eilanden. Lekker zonnen zonder aan mijn stageopdrachten te hoeven denken en zonder de dag erna vroeg op te staan om te werken. Heerlijk! Ik heb er zin in! Nog een paar weekjes dus en dan ben ik klaar met dit schooljaar. Wat ben ik blij! Niet dat ik een hekel heb aan school en al helemaal niet aan stage, maar toch is het lekker…even helemaal niks te hoeven doen. Ik bedoel, ik ga niet met mijn studieboek aan het zwembad liggen.

Het hele jaar heb ik hard gewerkt om dit jaar weer met 60 studiepunten af te sluiten. Ik hoop dat het lukt, recht op mijn doel af het vierde jaar in te gaan. Hopelijk lig ik met deze gedachte straks op mijn strandstoel en kan ik dit schooljaar weer naar tevredenheid afsluiten. Gran Canaria, Here I come!

Kijken jullie ook zo uit naar de vakantie? En ga je dan met je boek ‘Neurologie’ aan het strand liggen of doe je lekker helemaal niks? Met andere woorden:
Wat is voor jou het ultieme vakantiegevoel? Blijft je werk of studie jou achtervolgen?  

Verplegen in de zomer
Verpleegkundige ziet op tegen komst vakantiekracht