Medewerkers bij NU’91 voelden zich niet veilig op de werkvloer: er was sprake van een ‘angstcultuur’, hoog ziekteverzuim en verloop van personeel. Na meerdere, ernstige klachten heeft de ledenraad voorzitter Stella Salden gisteren per direct ontslagen. Nursing sprak met woordvoerder Michel van Erp.
Jullie hechten veel waarde aan een veilige werkomgeving. Hoe kan het dat Salden toch vier jaar voorzitter is geweest?
‘In die vier jaar tijd zullen er absoluut zaken gebeurd zijn, maar de vertrouwenspersoon heeft de meldingen pas kort geleden ontvangen. De ledenraad heeft meteen actie ondernomen, namelijk: dat de voorzitter haar ontslag heeft gehad. Zij is per direct niet meer actief binnen onze organisatie. Dat is een heftige stap binnen een organisatie.’
In de cao-onderhandelingen van de vvt pleiten jullie voor een tweejaarlijks gesprek met collega’s en de werkgever over grensoverschrijdend gedrag. Is dit binnen jullie eigen organisatie ook de standaard?
‘Binnen onze organisatie hebben we dat, formeel gezien, niet. We vinden het gesprek aangaan met onze werknemers over grensoverschrijdend gedrag wel belangrijk, dus die gesprekken zijn er regelmatig, maar het staat niet vastgelegd in een protocol. Natuurlijk is dit voor ons ook een moment om na te gaan hoe we dit beter kunnen inrichten zodat je situaties beter kan signaleren en meteen kan handelen.’
Hoe gaan jullie het vertrouwen van werknemers terugwinnen?
‘We hebben meteen een personeelsbijeenkomst georganiseerd. We willen een open cultuur waarin alles besproken kan worden. De afgelopen periode hebben medewerkers niet het gevoel gehad dat dit kan. We nemen dit uiterst serieus en keuren het gedrag van de voorzitter af. Medewerkers geven aan dat zij zich heel serieus genomen voelen door het ontslag. Er is veel opluchting.’
Moeten wel zeer zeer ernstige feiten zijn om in deze tijd het “boegbeeld” per direct te ontslaan, net nadat een volgende termijn van vier jaar was overeengekomen ( of is dat niet waar ?). “ binnen “ NU’91 speelde dit zich af en het hoogste orgaan ( ledenraad ) nam dit besluit. Nu is het wachten op een tijdelijk passend “boegbeeld” die de primaire opgaven kan realiseren. NU’91 was de afgelopen jaren sterk aanwezig aan de nationale CAO-tafels en in overheidscommissies en “scoorde” m.i. opvallend! Deze beroepsgroepen hebben recht en behoefte aan een bovengemiddeld profiel, immers van applaus kun je geen huur of hypotheek betalen!
Wat ik hieruit lees : ‘out of the blue’.
Is er enige aanloop en gelegenheid voor wederhoor geweest?
Te veel feiten en geruchten op dit gebied . Er is iets aan de hand.
Er zijn er altijd ‘2 voor de tango’.
Maar mogelijk is de tango niet zo’n goed beeld. Daar is, zover ik weet, één de dominante leider , de ander volgt.
In organisaties is dat patroon niet effectief , niet van deze tijd.
Addy Camper