Verkiezingsblog Michel van NU'91: 'Als dezelfde partijen gaan regeren, verandert er dan wel iets?'

Wat vinden verpleegkundigen – en hun vertegenwoordigers – van de verkiezingsprogramma’s? We vroegen het een aantal van hen. Deel 3: woordvoerder van NU’91 Michel van Erp.

In de verschillende verkiezingsprogramma’s staan veel mooie woorden voor de zorgprofessionals. Het geeft een beetje het gevoel van het applaus tijdens de coronapandemie. Helaas is dat tot nu toe voornamelijk bij applaus gebleven. 

We zien weinig aandacht voor agressie en veiligheid, wat toch een groot maatschappelijk probleem is. Op dit vlak hebben wij belangrijke aanbevelingen gedaan die in de meeste gevallen niet worden teruggevonden, terwijl 3 op de 5 zorgprofessionals maandelijks agressie op de werkvloer ervaren. We verwachten hier naast actie van werkgevers ook daadwerkelijke actie van de overheid.

Ook valt het op dat er zeer weinig wordt gezegd over studenten en daarmee de instroom van nieuwe professionals. In veel programma’s lees je terug dat het ‘beter moet’, dat zorgprofessionals beter betaald moeten worden en dat administratieve lasten omlaag moeten. Toch hebben vorige kabinetten er bewust voor gekozen om de vastgestelde salarisachterstanden van zorgprofessionals niet weg te werken. Natuurlijk is het nooit te laat om een nieuwe weg in te slaan, maar als dezelfde partijen opnieuw gaan regeren is het natuurlijk de vraag of er ooit iets verandert.

Een ander opvallend punt zijn ook de uitspraken over zzp’ers. Ik kan me niet aan de gedachte onttrekken dat deze vaak op basis van emotie worden gedaan. Er lijkt in ieder geval volledig voorbij te zijn gegaan aan het feit waarom zoveel zorgprofessionals kiezen voor het zzp-schap.

Voor een groot deel heeft dit te maken met salaris, zeggenschap en eigen regie. Dus hier moet eerst iets aan worden gedaan voordat er termen worden gebruikt als maximumnorm, het stellen van grenzen en het voorkomen van zzp-schap. 

Gezien de grote tekorten aan zorgprofessionals zou je verwachten dat partijen ook ideeën zouden aandragen om de instroom te vergroten. Helaas worden eenvoudige oplossingen waar de overheid een rol in kan spelen, zoals het kwijtschelden van het collegegeld, nauwelijks genoemd.

Wat ons wel verheugt, is dat sommige partijen openlijk in hun verkiezingsprogramma spreken over aparte arbeidsvoorwaarden voor verpleegkundigen en verzorgenden. Dit is volgens ons een belangrijk punt om betere afspraken te kunnen maken over salaris, zeggenschap en groeikansen, en om de verschillen tussen de verschillende sectoren weg te werken.