Jeffrey Moret is verpleegkundige in opleiding tot specialist (vios), Klinische Geriatrie en werkt op de polikliniek geriatrie in het IJsselland ziekenhuis. Dit is deel twee van zijn blog ‘Mevrouw had een traumatisch delier’.
Wat ik verpleegkundigen graag zou willen adviseren: wees als zorgverlener altijd bedacht op een delier. Wanneer een patiënt symptomen vertoont die zouden kunnen wijzen op een delier, gebruik dan een valide screeningsinstrument en monitor het delier. Onderneem actie en schakel indien nodig/gewenst een deskundige in. Probeer je ten alle tijden te verplaatsen in de patiënt. Wanneer een patiënt bijvoorbeeld ander gedrag vertoont, onrustig is of angstig lijkt, probeer de patiënt niet als ‘lastig’ te zien (dit zie ik nog wel eens in de praktijk), maar te bedenken dat het zou kunnen zijn dat deze patiënt veel pijn heeft of simpelweg naar het toilet moet, maar dit bijvoorbeeld niet op die manier kan uiten en/of verwoorden. Het zou ook kunnen zijn dat deze patiënt gedachtes of waarnemingen heeft welke vergelijkbaar zijn met wat ik zojuist beschreven heb bij de mevrouw die op mijn preoperatieve spreekuur kwam. Deze gedachtes en waarnemingen kunnen voor de patiënt werkelijkheid zijn. Indien er sprake is van waanideeën en/of hallucinaties laat dan blijken dat je iemand begrijpt en meevoelt. Toon empathie en stel iemand gerust. Je kan iemand wel vertellen dat jijzelf niet hoort en ziet wat diegene hoort en ziet, maar ga niet in discussie! Zorg dat je als zorgverlener al het mogelijke doet wat binnen je bereik ligt. Voor uitgebreide uitleg over de preventie en niet-medicamenteuze behandeling van het delier verwijs ik daarom graag naar het meervoudige interventieprogramma in de bijlage bij hoofdstuk 5 van de Richtlijn Delier Volwassenen en Ouderen >>
Klik hier voor deel 1 van Jeffrey’s blog: ‘Mevrouw had een traumatisch delier’ >>
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account