Veel mensen zijn ongelukkig in hun beroep en ondervinden daar dagelijks hinder van. Dat is de uitkomst van een onderzoek dat door www.123studie.nl onder 2500 deelnemers is uitgevoerd.
Maar liefst 71% van de ondervraagden blijkt ontevreden over de studiekeuze en stelt het onderwijs hiervoor verantwoordelijk. Zelfs 10% is dusdanig ongelukkig dat hun privé leven eronder te leiden heeft. Blijkbaar schort het vanuit de scholen aan goede informatieverstrekking en communicatie met de studenten.
Meteen denk ik aan de studie- en beroepskeuze testen die ik vroeger op school ook onder mijn neus geschoven kreeg. Er kwam altijd een zorgend of een creatief beroep uit. Dat wist ik eigenlijk al lang. Ook tussen mijn oude schoolspullen vind ik geknipte en geplakte zusters. ‘Ik wil voor kinderen en bejaarden zorgen’ stond er in een schoolhandschrift.
Ik kan zeggen dat ik erg blij ben met mijn beroepskeuze. Dus geen spijt en absoluut geen ongelukkig gevoel bij deze zuster. Hoogstens om de frustraties die het beroep met zich mee neemt (ik noem stress, werkdruk, bezuinigen en roosters.) Maar hoe zou het kunnen dat er zoveel mensen ongelukkig zijn. Is het door het verkeerde beeld wat geschetst wordt? En in hoeverre kan school daarbij helpen, stages worden er immers al gelopen. Hoe moeilijk is het voor scholieren om een beeldvorming te maken van de werkende maatschappij; het beroepsveld waar ze graag in zouden willen werken.
Vind jij dat er op school te weinig aandacht is (geweest) voor de beroepskeuze? Zijn stages alleen niet voldoende voor de beeldvorming?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account