Stagiaire Selma Koedood is geraakt door de patiënten met dementie die ze tegenkomt. In haar hoofd spreekt ze hen toe.
Beste patiënt,
Rustig maar. U hoeft zich niet schuldig te voelen. U kunt er ook niets aan doen, dat u het niet meer begrijpt. Rustig maar, wees niet bang. Ik ben het maar.
Het enige wat ik wil, is dat uw gezicht even gewassen wordt. Het enige wat ik wil, is dat u een schoon hemd aankrijgt.
Als u een goede dag heeft, kan ik als mijn hand niet weggeslagen wordt, misschien een ketting bij u om doen. Dat staat toch prachtig? Als ik u dan gerustgesteld heb, kan ik uw grijs geworden haar in een net model kammen. En heel, heel misschien kan ik dan meteen even uw nagels lakken. Had u dat leuk gevonden?
Als ik naar de vergeelde foto’s kijk, zie ik een klassieke jonge dame. Gekleed in mooie jurken met prachtige hakken. U begrijpt mijn vraag niet meer, u hoort mijn stem wel, maar weet niet meer wat ik zeg. De woorden klinken voor u alleen als geluid, met verschil in klanken.
Beste patiënt, ik vertel u, u hoeft niet bang te zijn. Rustig maar, ik ben het maar. Stop maar met schreeuwen, sla me niet. U begrijpt het niet meer, ik weet het. Ik weet niet wat u vroeger voor kwaads heeft meegemaakt. Maar alstublieft, laat me u helpen. Geef me uw hand, laat me u mijn vertrouwen voelen. Rustig maar. Hier zijn uw medicijnen, met een hapje appelmoes. Alstublieft, weiger ze niet. Het is niets engs, u voelt zich er beter door, echt waar.
Soms is het moeilijk…
Vijf tips om beter om te gaan met dementie >>>
Beste patiënt, alstublieft. Zit er ergens in uw hoofd nog een fijne herinnering? U kan me toch niet vertellen dat, nu uw hersens zo zijn aangetast, al de mooie dingen kwijt zijn? Is het dan zo, dat toen de dementie u versloeg, u zo bent geworden? Mevrouw, zeg me dat het niet zo is, dat dit de toekomst zou kunnen zijn van mijn oma, mijn ouders, of zelfs die van mij?
Zit er nog ergens diep, diep verborgen een sprankeltje hoop? Of komt hoop, blijdschap en geluk dan alleen voort uit herinneringen? En mevrouw, betekent dat dan, dat wij alleen bestaan uit herinneringen?
Beste patiënt, rustig maar. Het enige wat ik wil, is dat uw gezicht even gewassen wordt. Het enige wat ik wil, is dat u een schoon hemd aankrijgt. Rustig maar.
In haar vorige blog observeerde Selma liefdevol een mevrouw met dementie. Lees haar blog hier >>>
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account