Kommer en kwel in de zorg? Vanuit de samenleving bezien is dat wellicht zo. Voor verpleegkundigen zelf heeft het leven er nog nooit zo zonnig uitgezien.
De sfeer rond het verpleegkundig vakgebied is de laatste tijd wat somber. Het personeelstekort loopt op. Wijkverpleegkundigen, gespecialiseerde verpleegkundigen, zelfs basisverpleegkundigen zijn nauwelijks nog voorhanden. De schaarste is zo ernstig dat patiënten er de dupe van zijn. Ziekenhuizen sluiten bedden, in de wijk worden in sommige regio’s geen nieuwe cliënten meer aangenomen.
Tot overmaat van ramp nemen de tekorten de komende jaren alleen maar toe. Vergrijzing leidt tot een groeiende vraag maar er zijn te weinig stageplaatsen om voldoende nieuwe collega’s klaar te stomen. Beroepsvereniging V&VN is onder het motto Vertrouw op ons zelfs een campagne gestart om de politiek tot actie te bewegen. Kommer en kwel? Vanuit de samenleving bezien is dat wellicht zo.
Zie: V&VN: ‘Hef numerus fixus verpleegkunde onmiddellijk op’
Voor verpleegkundigen zelf heeft het leven er nog nooit zo zonnig uitgezien. De wereld ligt aan onze voeten. Werkelijk iedereen zit op ons te wachten. Wie enige ervaring heeft kan zo in Abu Dhabi aan de slag. Kost en inwoning worden geregeld. Het inkomen kan oplopen tot zo’n vijfduizend euro en belasting hoef je nauwelijks te betalen. Er wonen veel expats en het schijnt er reuze gezellig te zijn. Als je terugkomt heb je een dikke bankrekening, een schat aan ervaring, nieuwe vrienden en spreek je vloeiend Engels. Is Abu Dhabi te avontuurlijk? Op de Antillen kun je ook zo aan het werk. Het klimaat is heerlijk en tussen de diensten door heb je voldoende tijd om je duikbrevet te halen. Canada is net zo goed een prachtig land en ze worstelen daar, net als overal, met een flink tekort aan verpleegkundigen.
Wie gehecht is aan Nederland heeft ook hier tal van mogelijkheden zijn situatie te verbeteren. Heb je bijvoorbeeld geen zin meer om onregelmatig te werken? Gelijk heb je: het is ongezond en het levert financieel nauwelijks wat op. Dat gezeik altijd met Kerst en Oud en Nieuw. Bij een detacheringsbureau verdien je flink meer en kun je je werkrooster gewoon zelf bepalen. Zelf heb ik dat ook een tijdje gedaan, superleuk om in verschillende ziekenhuizen ervaring op te doen.
Maar is dat dan niet zielig voor werkgevers? Wanneer alle verpleegkundigen hun eigen belang gaan nastreven houden ze nauwelijks een vast persoon over. Natuurlijk zijn bestuurders niet blij als verpleegkundigen en masse besluiten te gaan genieten van het leven. Dat kost ze klauwen met geld. Maar wellicht stimuleert het ze om te werken aan de eigen aantrekkelijkheid. Werkdruk, administratielast, inkomen, vervelende artsen, onregelmatigheid, de koffiekwaliteit, er valt genoeg te verbeteren en een beetje druk op de ketel kan heus geen kwaad.
En de samenleving? Hebben we daar dan geen verantwoordelijkheid voor? De zorg zal duurder worden en het is verdrietig voor al die ouderen die verstoken blijven van hulp. Hou in je achterhoofd, als het schuldgevoel gaat knagen, dat Nederland de huidige situatie al in de jaren zeventig zag aankomen. Veertig jaar de tijd om je als samenleving voor te bereiden op een torenhoge zorgvraag en een tekort aan geschoold personeel. Dat had genoeg moeten zijn.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account