Nu er weer stagiaires meelopen met Annemiek, beseft ze eens te meer hoe blij ze is met haar werk als wijkverpleegkundige.
Als ter sprake komt dat ik wijkverpleegkundige ben hoor ik vaak: ‘Moeilijk/ zwaar maar wel dankbaar werk zeker hè?’, ‘ik zou het niet kunnen’, of juist, ‘dat had ik ook wel gewild’. En dan natuurlijk de stereotyperingen, positief of negatief geformuleerd.
Maar precies uitleggen wat ons vak inhoudt is niet eenvoudig. Mijn antwoord is altijd dat dit voor mij het mooiste vak is wat ik mij kan wensen. Dat ik met heel veel plezier werk. Ondanks lastige regels, tekort aan collega’s, werkdruk, complexe zorg, frustraties. Soms juist dankzij al deze ‘tegenkrachten’, want de overwinning is dan des te groter. Nu er stagiaires meelopen word ik me daar weer bewust van.
Een voorbeeld: twee cliënten. Beiden 80+, weduwe, ADL zelfstandig, gelijkvloerse woning. In zorg voor wondzorg en ACT-zwachtelen. Eigen regie van de cliënten is voor ons leidend. Zij nemen zelf beslissingen over de manier van leven, over het wat, hoe en wanneer van ondersteuning en hulpverlening.
Cliënt 1 is mevrouw Timmerman*, bij haar is sprake van cognitieve achteruitgang. Ze is getest en de diagnose gevorderde dementie is gesteld. Scharrelen en keutelen zijn (niet professionele) woorden die goed bij haar passen. Ze heeft haar eigen ritme, gewoonten en tempo en is daarin behoorlijk onverstoorbaar. Door de dementie kan ze hoofd-, en bijzaken niet meer goed scheiden. Dat maakt het leven niet makkelijker.
Cliënt 2 is mevrouw Carpentier. Ze leidt een druk en actief leven. Ze kan prima aangeven wat ze van ons nodig heeft en hoe dat er voor haar moet uitzien.
Een leek zou zeggen dat beide dames dezelfde zorg krijgen. En dat mevrouw Carpentier de regie heeft en mevrouw Timmerman niet. Maar zo eenvoudig is het niet. Ook voor mevrouw Timmerman is het belangrijk om haar de regie niet te ontnemen. Ook bij haar kun je zorg leveren, rekening houdend met haar wensen, mogelijkheden en levenswijze. Net als bij de andere cliënte die het geluk heeft nog grip te hebben op de wereld om zich heen.
En precies daar komt onze vakkennis om de hoek kijken. Theoretische kennis, competenties, inzicht, flexibiliteit, communicatie, creativiteit. Zelfstandig werken, maar ook deel uitmaken van een team. Je eigen werkwijze binnen de visie, de kaders en de regels.
Dus een schouderklop voor iedereen die in de zorg werkt. Ons werk doet er toe, we hebben de mogelijkheid om verschil te maken, het is betekenisvol. Het is een VAK, veelzijdig en dynamisch. Blijf nadenken, nieuwsgierig en leergierig. Sta voor wat je doet en wees niet te bescheiden. Wees trots!
*De namen zijn gefingeerd.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account