Gele pakken en zwaailichten

Waar zie ik mij zelf over vijf jaar? Is dat toch mijn droom op de ambulance of ben ik dan van mening veranderd en werk ik met alle plezier in een verpleeghuis. Simpelweg weet ik dat nog niet. Ik ben meer het type persoon dat het op zich af laat komen, maar nog wel met de ambitie om in het gele busje te eindigen. 

Ik droom ook wel letterlijk dat ik in de ambulance zit. Zo snel en adequaat handelend bij spoedgevallen zo kalm en rustig bij patiëntenvervoer, maar dan haalt de wekker mij voor de zoveelste keer uit mijn droom.

De ambulancebroeders zie ik zo nu en dan in het echt op de afdeling cardio/long verschijnen. De gele pakken zijn al van een afstand waar te nemen en dan bonst mijn hart zowat in mijn keel.

Ook al kijk ik mijn ogen uit tijdens mijn eerste stage in het ziekenhuis op de cardio/long, toch zie ik mijzelf ooit op de ambulance werken. Natuurlijk weet ik niet wat de andere stages voor me zullen betekenen, maar werken op de ambulance is en blijft mijn droombaan.