De zorgbehoefte van patiënten waarbij net dementie is vastgesteld, zou bepalend moeten zijn voor de keuze van de behandeling door een huisarts of specialist. Dat blijkt uit onderzoek van het Radboud Alzheimer Centrum.
De onderzoekers keken naar 175 dementiepatiënten in zes geheugenpoliklinieken en de drie Alzheimer Centra te Nijmegen, Amsterdam en Maastricht. Het toeval bepaalde wie daarna voor de behandeling werd toegewezen aan de eigen huisarts of aan een geheugenpolikliniek of Alzheimercentrum. Zestig procent van de patiënten had een dementie van het Alzheimer type, waarbij de meeste patiënten een milde tot matige dementie hadden. Patiënten kregen wel of geen medicamenteuze behandeling, geheel volgens de richtlijnen voor medisch specialisten respectievelijk huisartsen.
Medicatie of thuiszorg
Er is geen verschil gevonden in de kwaliteit van leven van de patiënten en de belasting van de mantelzorgers na zes en twaalf maanden, tussen de patiënten die door hun huisarts werden behandeld en de patiënten die door een specialist werden behandeld. Wel werd er een duidelijk verschil gevonden in de manier waarop huisarts en specialist hun patiënten behandelden. Specialisten op geheugenpoliklinieken wisselden veel minder van medicatie en bouwden de medicatie ook langzamer op met goede monitoring. Huisartsen regelden daarentegen meer thuiszorg om de patiënt te ondersteunen. Op basis van de gegevens concluderen de onderzoekers dat de behoeften van de patiënt bepalend moeten zijn voor de keuze van de behandeling en begeleiding, naast aspecten zoals kosteneffectiviteit, en (regionale) organisatie van de zorg.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account