De Duitse langdurige zorg is aanzienlijk goedkoper dan in Nederland. Duitsers ontvangen meer zorg thuis en betalen zelf meer.
Dat concluderen VU hoogleraar Raymond Gradus en directeur van het Wetenschappelijk instituut voor het CDA en zijn plaatsvervanger Evertjan van Asselt in vergelijkend onderzoek dat in het economenblad ESB is gepubliceerd. In Duitsland bedragen de publieke uitgaven voor ouderenzorg één procent van het bruto binnenlands product (bbp) tegen 3,5 procent in Nederland. Daarmee is Nederland koploper in Europa.
Duitsers wonen langer thuis
In Duitsland worden veel minder ouderen opgenomen in instellingen dan in Nederland. Ze worden opgevangen in hun eigen woonomgeving. “De lichtere zorg wordt dus veel meer thuis geleverd en voor een groter deel onbetaald, door mantelzorgers”, zegt Gradus.
Alleen verpleging en verzorging
Daarnaast zijn de aanspraken in Duitsland minder ruimhartig. Alleen de verpleging en verzorging komen voor rekening van de langdurige zorg. Activering en begeleiding zijn taken van gemeenten. Het verblijf in een instelling betalen Duitsers zelf. Voor beiden geldt een vangnet voor mensen die het niet kunnen betalen. Het kabinet is van plan deze twee zaken – het overhevelen van begeleiding en het scheiden van wonen en zorg – te regelen. “Het Duitse voorbeeld laat zien dat dit de zorg goedkoper maakt.”
Complex en duur
Verder blinkt het Duitse zorgzwaartesysteem uit in eenvoud in vergelijking met Nederland. In Duitsland zijn er drie categorieën, in Nederland wel zeventig. In de eerste klasse komt er eenmaal dag professionele hulp, in klasse twee driemaal per dag en in klasse drie elk uur. De ingewikkeldheid van het Nederlandse systeem zorgt voor een aanzienlijke bureaucratie en enorme uitvoeringskosten, stelt Gradus. “In Duitsland gaat er meer geld naar zorg.” Volgens Gradus zijn er geen aanwijzingen dat mensen door de simpelheid van het systeem te weinig zorg ontvangen.
Mensen centraal
“In Duitsland is de zorg om mensen georganiseerd, in Nederland om instituties, de zorgaanbieders en de zorgverzekeraars”, stelt Gradus. Nederland zou in zijn ogen op de lange termijn ook een vouchersysteem moeten invoeren. Duitsers die niet intramuraal worden opgenomen, kunnen kiezen tussen een tegoedbon, waarmee ze bij een agentschap verpleegkundige zorg kunnen inkopen of een zogeheten mantelzorgforfait. Het tarief van het laatste ligt vijftig procent lager. Toch kiest tweederde van de mensen daarvoor, omdat dit hun volledige keuzevrijheid over de besteding geeft. Bovendien is er, anders dan bij het Nederlandse pgb, geen verantwoordingsplicht. “Opvallend was dat bij een experiment waarbij er amper voorwaarden aan de tegoedbon werden gesteld de onbetaalde mantelzorg werd vervangen voor door betaalde mantelzorg.”
Auteur: Redactie TvZ
Bron: Zorgvisie
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account