Na een jaar Wet zorg en dwang zijn sommige hordes genomen, maar nog lang niet allemaal. Hoe ervaren verpleegkundigen de uitvoering van de nieuwe wet?
PremiumDe Wet zorg en dwang
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aanDe Wet zorg en dwang
Neem Nursing.nl een maand gratis op proef. Na een maand stopt het abonnement automatisch.
Al abonnee? Log dan in
Bohn Stafleu van Loghum
Walmolen 1, 3994 DL Houten
Postbus 246, 3990 GA Houten
Wzd; goede wet, maar door corona slecht onder de aandacht gebracht.
Ik merk dat ik binnen mijn team vrijwel de enige (22 medewerkers groot) ben die op de hoogte is van wzd en deze ook naleeft. Mede doordat ik nieuwsgierig ben, protocol freak en graag webinars kijk i.p.v. Netflix 😉
Stiekem…. gebeurt er veel. Veel dat niet hoort en mag, dat pijn doet in mijn zorghart. Dingen waarvan ik hoop, dat mijn kinderen mij deze dingen nooit zullen afnemen noch opleggen.
Als voorbeeld; Het afnemen van scootmobielen (i.p.v. GPS implementatie), een goedbedoelde vrijheidsberoving.
Ik loop tegen muren op als ik dit bespreekbaar wil maken. Bij zowel familie als coördinator. Maar ook bij de aangewezen wzd- functionaris die ik 3 casussen heb voorgelegd per mail (ik ken haar niet een zij werkt elders op locatie), heb ik het idee dat er geen gehoor komt. Gewoon al 2 werken géén reactie.
Volgende stap; hoofd wzwv
Het is inderdaad de toon die het zegt. Door de vele stappen die je nu moet maken in de Wzd, raak je voor de cliënt veel kostbare tijd mee verloren. De mantelzorger(s) raken steeds meer overbelast. En als de nood hoog is dat een cliënt geadviseerd wordt om naar een crisis plekje te gaan is die er vaak niet. Dit geeft veel spanningen in de thuissituatie en in de zorg. (thuiszorg).