Ik ben geen voorstander van bemoeizorg. Ik ben voor eigen verantwoordelijkheid. Van de verpleegkundige, maar ook zeker van de patiënt. Ik heb mij jaren geleden al neergelegd bij doorrokende gedesatureerden. Toch dreun ik nog iedere dag trouw op wat er op de pakjes rookwaren staat. ‘Roken is dodelijk. Stop toch.’

Het is zo simpel. Althans dat lijkt het. Als je niet dood wilt, moet je breken met je hardnekkige gewoonte. En niemand wil toch dood? Tenminste, de meeste hulpvragers op mijn pad, vechten voor hun leven. Toch kunnen ze dat rustig doen met bierfles aan de lippen en / of rokende sigaret tussen de gele vingers. Tja, vechten we dan tegen de dood of vieren we hem?

Maar vandaag verpleeg ik een mevrouw. Ze staat er slecht voor. Vreest zelf kanker. Kanker blijkt het niet te zijn. Meer zelfverwaarlozing. Meer niet eten. Meer teveel drinken. Alcohol. Want water, thee en frisdrank hoeft ze allemaal niet. De vrouw is opgelucht als de dokter zegt dat kwaadaardigheid is uitgesloten.  Ik vraag me ondertussen af wat erger is: kanker of alcoholisme? Geen idee welke van de twee het best is te bestrijden.

Bij ‘geen kanker’ wil mijn patiënte alweer overeind. Haar zorgen zijn van de baan. De dokter houdt aan. Hij noemt fibrose in de lever en ontstekingshaarden. Een vervette lever; het begin van het einde. ‘Als u stopt met drinken gaat dit over. Als u door drinkt, gaat u hieraan dood.’ En de dokter is nog niet klaar. Hij dreigt met bloedende slokdarmvarices en ascitesperikelen: ‘Allemaal geen pretje tot uw einde.’

Wat dat betreft schreeuwt deze dokter al behoorlijk hard mijn patiënt een bepaalde, gezondere richting op. Toch lijkt de patiënt behoorlijk doof. Zij vraagt hoe het zit met verjaardagsfeestjes en af en toe een drankje. Ze hoort niet dood en dreiging, maar gezeur en gebemoei.

De dokter staat op. Schudt de patiënt de hand. Als ze wil blijven leven, moet ze zelf naar de huisarts voor hulp. En ze kan een diëtiste bellen. Daarmee is het voor deze dokter klaar. Ik zie echter deze mevrouw nog niet de stap wagen naar een huisarts, hulpverlener, psycholoog. Als wij nu niet aan haar broekspijpen gaan hangen, loopt ze door. Naar huis en fles en vrienden met dezelfde slechte gewoonten.

De dokter zegt dat het goed is zo. Nu ligt de bal bij de gewaarschuwde patiënt. Maar ik vraag me af of we niet met meer mensen harder moeten gillen. We moeten meer kabaal maken dan de teksten op de shag. Tenminste, als we deze mevrouw willen redden.

Zijn we nou levensredders of schouderophalers?

Meer Nursing

Richtlijnen en protocollen
Op deze pagina proberen we de laatste richtlijnen voor je bij te houden. Heb je een tip? Mail marloes.oelen@reedbusiness.nl
Ga naar de pagina verpleegkundige richtlijnen en protocollen

Nursing experts
Collega’s die weten waar ze het over hebben, die de diepte ingaan. Paul, Annelies en Henri zijn ieder op hun eigen vakgebied experts. Iedere zes weken plaatsen zij een nieuwe vakinhoudelijke blog over hun werk. Zo blijf je bij!
Ga naar de Nursing Experts

Leren en loopbaan
In de sectie Leren en Loopbaan lees je de leukste artikelen over je carrière, salaris, onderhandelen werken in de nacht en agressie.
Lees meer.