Blog Annabeth: 'Onze zoektocht naar EBP'

Ik was me er eigenlijk nooit zo bewust van dat verpleegkundige handelingen rituelen kunnen zijn. Bij rituelen heb ik meer de associatie van wierook in de kerk of het drie keer zoenen in Nederland…

Totdat ik het proefschrift van Hester Vermeulen over rituelen in de verpleging onder ogen kreeg tijdens een overleg van de VAR.  Daarin staat dat er geen wetenschappelijk bewijs (evidence) is voor onder meer het pre-operatief scheren, standaard tempen en laxeren in de per-operatieve zorg.

Het liet me niet los. Toen de mogelijkheid zich voordeed om naar een congres over evidence-based practice (EBP) te gaan, greep ik die met beide handen aan. Geïnspireerd door een presentatie over RCT’s aan de hand van pindakaas (en diverse andere workshops) , kwam ik terug.  ‘Evidence-based practice’ dat is het nieuwe verpleegkundig handelen!

Veranderingen komen nooit vanzelf tot stand. De eerste stap om van rituelen naar EBP te gaan is om zelf kritisch naar je eigen handelen te kijken. Ben ik als verpleegkundige rituelen aan het volgen of zijn mijn handelingen gebaseerd op bestaand bewijs?

Nu heb ik als in-service verpleegkundige tijdens mijn opleiding niets over EBP geleerd. Er moest dus een behoorlijke inhaalslag geleverd worden. Een groot voordeel was dat ik op dat moment een laatstejaars hbo-v student onder mijn hoede had. Met hem kon ik over EBP sparren.  Waar ik nog steeds ritueel bezig was, zocht hij via internet onderzoeken op, over bijvoorbeeld maagspoelen bij baby’s. Heel handig en leerzaam.

Zo af en toe liet ik ook bij mijn collega’s iets vallen over rituelen en EBP. Op die manier probeerde ik ook te ‘voelen’ in hoeverre het bij hen leefde. Behalve de pas afgestudeerde hbo-v’ers waren weinig collega’s op de hoogte van het bestaan van EBP. Tijd voor een ziekenhuisbrede klinische les! Er volgde naar aanleiding van mijn presentatie een leuke discussie. De belangrijkste vraag daarin was ‘Waar is ons verpleegkundig handelen op gebaseerd?’ Daar kwamen de volgende conclusies uit:
-We hebben het ooit zo geleerd.
-Op de afdeling (ziekenhuis) is afgesproken dat we het zo doen.
-De arts wil dat het op die manier gedaan wordt.

Met name de leerling-verpleegkundigen waren actief in de discussie. En dat is mooi want dan kunnen zij hun kennis vanuit de opleiding met ons delen. Maar hoe moesten we verder met EBP? Daarover een volgende keer!

Wil je reageren? Registreren kan heel eenvoudig én gratis.