Blog Marion: 'De vrouw van mijn patiënt was vermoord op hun huwelijksreis'

Steven werd na een zeer traumatische ervaring werd binnengebracht. Hij was midden twintig, net getrouwd  met zijn Mirella en samen gingen ze in hun camper op huwelijksreis. Ze trokken door het voormalig Yoegoslavië om te genieten van hun wittebroodsweken.

Noodlot

Na een weekje te hebben genoten, sloeg het noodlot toe. Op een parkeerplaats ergens in de bergen hielden ze pauze voor een korte lunch. Uit het niets verschenen er opeens vier mannen bij de camper die hen sommeerden naar binnen te gaan. Meteen was duidelijk dat ze zich in een levensgevaarlijke situatie bevonden.

Kom naar het congres voor afdelings- en medisch secretaresses, met interessante workshops over omgaan met de patiënt.

Op zeker moment stopte de camper op een verlaten plek en moest Steven naar buiten. Mirella werd vastgehouden en hoorde hoe Steven buiten werd toegetakeld. De ontvoerders gingen door totdat ze dachten dat Steven dood was. Ze sprongen in de camper en reden door. Toen was Mirella aan de beurt. De mannen vergrepen zich langdurig aan haar en vermoordden haar uiteindelijk.

Coma

Enkele dagen later vond een toevallige passant het lichaam van Steven en hij bleek nog in leven te zijn. Hij werd meteen naar het ziekenhuis overgebracht.  Gabriella werd later vermoord teruggevonden. Toen Steven uit zijn coma ontwaakte, was hij er heel ernstig aan toe en moest overgebracht worden naar Nederland waar hij in ons centrum kwam.

Blog Marion: ‘De patiënt vroeg of ik met hem uit wilde.’

De daders bleken moordenaars te zijn die bij gelegenheid van een speciale feestdag gratie hadden gekregen. In de media hadden ze gelezen dat Steven het had overleefd en ze gingen naar hem op zoek. Toen hij bij ons binnenkwam, werd hij zwaar bewaakt en wij werden uitgebreid geïnstrueerd. Hierdoor ontstond op de afdeling een nerveuze sfeer en iedereen was in opperste staat van paraatheid.

Regelen

Gelukkig werden de daders snel aangehouden en kon Steven zonder verdere dreiging revalideren en proberen verder te leven met de gruwelijkheden die hem waren overkomen. Als medisch secretaresse deed ik mijn best om zoveel mogelijk zaken voor hem en zijn familie te regelen, om zijn verblijf in het revalidatiecentrum enigszins draaglijk te maken, voor zover dat nog mogelijk was. Soms vraag ik me nog wel eens af of hij dit drama ooit te boven is gekomen.

Vraag jij je wel eens af hoe het met je patiënt is afgelopen? Laat je reactie hieronder achter!

Lees ook:

• Blog Marion: ‘Meneer De Bruin was huisarts, en daardoor een lastige patiënt’
• Blog Marion: ‘Normaal moest ik neutraal zijn, nu werd mijn mening gevraagd’