Diabetes in de mode

Het aantal kinderen met diabetes zal de komende jaren extreem toenemen. Over tien jaar hebben duizenden Nederlandse kinderen de ziekte.

Zorgwekkend. Maar iedereen kent de voorbeelden van zeurende kinderen in de supermarkt en vermoeide ouders die toegeven. Een snoepje hier, een ijsje thuis. Als je nu maar zoet bent. Want mamma moet nog zoveel. Werken en poetsen en boodschappen doen en dan nog koken en jullie naar bed en dan ook nog een echtgenote zijn.

Als ik terugdenk aan mijn eigen basisschooltijd dan heb ik als kind gezond gegeten. Altijd melk mee naar school, en wanneer de melk dan toevallig op was kreeg je yoghurt en dat was feest. Een geschilde appel die om 10u bruin was, ach ja je kon hem zelf nog niet schillen en de juffrouw deed dat niet. Dan liever de banaan waar mams een gezellig gezichtje op tekende. En na school een kop thee met een lange vinger.

Maar op de middelbare school kwam de verleiding. De schoolkantine: heerlijke roze koeken en de geur van worstenbroodjes. Maar ik nam altijd mijn brood mee en dat is maar weinig keren écht in de prullenbak verdwenen. Wat wel een genot was, was af en toe een blikje koude cola uit de automaat.

Inmiddels is de kantine in ons ziekenhuis uitgegroeid tot een waar culinair samenzijn. Ongezonde dingen zoals chocoladerepen zijn er niet te vinden, maar wel wordt er met veel liefde en toewijding gekookt. Met een late dienst blijf ik mijn eigen warme prakkie verkiezen boven het ziekenhuisvoedsel. Zo weet ik dat mijn mannetje (waarvoor ik een portie in de koeling zet) ook gezond eet en dat zijn wellicht twee diabeten minder…

Gezond eten: tijdsgebrek of niet? En hoeveel heeft het met de opvoeding te maken?