Toen bekend werd dat in het Isala ziekenhuis functiedifferentiatie mbo-hbo ingevoerd zou worden, dacht ic-verpleegkundige Engeline Plaggenmarsch meteen: ‘Verpleegkundigen moeten hierin zelf het voortouw nemen.’
Eind 2017 solliciteerde ik naar de functie van programmamanager functiedifferentiatie. Ik kreeg de baan en nu word ik ondersteund door een projectleidersteam en projectteams die ook uit verpleegkundigen bestaan. We bereidden ons dus samen voor op wat ging en nog komen gaat.
Eén ding is zeker: mbo of hbo, dit programma zit vol emotie. Inservice verpleegkundigen wensen een juiste waardering van hun ervaring en kunde. Mbo-v’ers vrezen dat er aan hun taken en verantwoordelijkheden wordt gemorreld. Hbo-v’ers, zeker de net afgestudeerden, durven soms niet eens uit te komen voor hun diploma. Bang om ‘prat te gaan’ op een papiertje tegenover zoveel meer ervaren collega’s. Gespecialiseerd verpleegkundigen zijn weliswaar op een bepaald zorgonderdeel extra opgeleid, maar passen ze daarmee in het nieuwe hbo-profiel?
De emotie zit ook vaak in de overtuiging dat de regierol bij jou past. Zelf vind je dat je dat niveau in de praktijk laat zien. En dat net het juiste papiertje ontbreekt doet er niet toe. Dit is volgens mij het pijnpunt in deze verandering. Den Haag stoeit ermee en wij merken dat het onrust geeft.
In ons ziekenhuis werken we met proeftuinen waar mbo- en hbo-verpleegkundigen experimenteren met de nieuwe rol van de hbo-v’ers, de regierol. In die rol moet je niet alleen een pico kunnen opstellen, maar ook met een brede blik naar de zorg kijken. De verpleegkundigen bepalen zelf hoe ze de proeftuin inrichten. Iedere verpleegkundige die wil werken in de regierol laten we meedraaien. Op die manier kun je ontdekken of de regierol ook echt bij je past. Stel dat dat zo is, dan gaan we voor niet hbo-v’ers kijken welk traject ze moeten afleggen om voor de wet de hbo-erkenning te krijgen. Hierin zijn we nog afhankelijk van wat de overheid besluit.
Laatst liep ik mee met een verpleegkundige. De patiënt die ik had verzorgd had veel pijn en zou die dag naar huis gaan. Vanuit de nieuwe regiefunctie is een stelling als ‘Postoperatief is de heup OK altijd pijnlijk’ niet meer voldoende. In de regierol wordt er een stap meer verwacht. Je gaat kijken naar het postoperatieve pijnbeleid, vraagt je niet alleen af of je op de afdeling juist mobiliseert, maar ook hoe deze patiënten vooraf en postoperatief begeleid worden. En is het eigenlijk normaal dat een patiënt pijn heeft, en wat kan ik hierin verbeteren? Het breder kijken naar het totale zorgproces, dus van voor opname tot na ontslag, en je altijd kritisch afvragen ‘doen we nu het juiste?’ zijn de punten waarop de regieverpleegkundige haar rol kan pakken.
Het is belangrijk dat je als verpleegkundige weet waar je staat. Daarom doen alle verpleegkundigen binnen Isala een professionaliteitsscan. Hiermee wordt duidelijk wat de nieuwe beroepsprofielen van ons vragen. De scan geeft een goed inzicht in je eigen kennis en kunde… én in de punten waarop je je verder zou kunnen ontwikkelen. Zelf ontdekken welke rol bij jou past, is de rode draad in ons programma. Ik ben bijvoorbeeld in 2006 aan de hbo-v afgestudeerd, maar als ik nu zie wat de nieuwe hbo-v rol inhoudt, is me duidelijk dat ik me op onderdelen zou moeten bijscholen.
Uit de scan blijkt verder dat de meeste collega’s van alle niveaus een scholingsbehoefte hebben. Hieruit ontstaat een developmentprogramma. De thema’s werken we samen uit met alle mbo- en hbo-scholen uit onze regio. Op deze manier ontwikkelen niet alleen de hbo-opgeleide collega’s zich, maar ook de mbo- en inservice opgeleide collega’s.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account