Met het niet-pluisgevoel herkennen verpleegkundigen achteruitgang van patiënten nog voordat er sprake is van objectieve achteruitgang van vitale functies.
Dit blijkt uit een literatuuronderzoek van verplegingswetenschapper Gooske Douw en collega’s dat is gepubliceerd in Critical Care.
Indicatoren niet-pluisgevoel
Verpleegkundigen herkennen achteruitgang van hun patiënten vaak intuïtief. De onderzoekers probeerden op basis van eerdere studies te achterhalen wat triggers zijn voor het niet-pluisgevoel. In totaal werden 37 verschillende signalen en symptomen gevonden die kenmerkend zijn, zoals verandering in ademhaling; verandering in circulatie; temperatuur; pijn; rusteloosheid; geen vooruitgang. Uiteindelijk kwamen de onderzoekers tot 10 algemene indicatoren voor het niet-pluisgevoel. Met behulp van deze indicatoren zou het voor verpleegkundigen makkelijker moeten zijn om hun niet-pluisgevoel onder woorden te brengen.
Erkenning van artsen
Ook artsen zouden het belang van het niet-pluisgevoel moeten onderkennen, vinden de auteurs. Verpleegkundigen hebben het niet-pluisgevoel vaak al voordat er sprake is van objectieve achteruitgang van vitale functies, zo concluderen Douw en haar collega’s op basis van de bestaande literatuur.

‘Wil je even meelopen?’, vraag ik de dokter. Wat er is, wil hij weten. Ik haal per ongeluk mijn schouders op. Ik weet het niet. Niet echt tenminste. Maar er is iets mis. ‘Hoe is de bloeddruk?’, vraagt de dokter. En de pols en temperatuur? Ik kan het niet hard maken met cijfers. Sandra blogt over het niet-pluisgevoel >>>
Kwaliteit literatuur
Wel is het aantal studies naar het niet-pluisgevoel beperkt en zijn ze allen retrospectief. Daarom pleiten Douw en haar collega’s voor verder onderzoek in de vorm van een prospectieve cohortstudie.
Lees hier het hele artikel naar het niet-pluisgevoel van verpleegkundigen in Critical Care.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account