Je doet je best als verpleegkundige. Je probeert het de patiënt comfortabel te maken en vooral ook snel te helpen. Een patiënt is gebaat bij vlot opknappen en duidelijke antwoorden. Het is echter zeer de vraag of jouw hulpverlenende prioriteiten gelijk zijn aan die van de patiënt.
Mijn patiënt gaat met veel tegenzin voor een colonoscopie. Hij vraagt bevend om een roesje en krijgt deze. Hij hoopt van de wereld te zijn en niks te merken van de slang die zijn meters darm overtreedt en verkent.
Het tegendeel is waar; de patiënt voelt alles. ‘Deze pijn was nog erger dan die van de vorige scopie,’ zegt hij achteraf. En het is niet eens alleen de pijn. De patiënt omschrijft zichzelf als ‘lam op de slachtbank’. Daar lig je bloot gebild, met al waar je je een beetje voor schaamt in de lucht. En vól lucht. En dat doet dan weer pijn. Kortom, een afschuwelijk onderzoek, aldus mijn patiënt.
Gelukkig is het scopiëren vrij snel gedaan. De patiënt haalt opgelucht adem. Nu gaat de dokter, de zuster weer bellen en zal zij hem zo uit dit beangstigende hok redden. Niks is echter minder waar. De dokter pakt een andere slang en wil ‘nog even in de maag kijken’.
De patiënt zegt dat de dokter het meedeelt: ‘We gaan ook meteen even uw maag bekijken.’ De dokter zegt dat hij de patiënt om toestemming heeft gevraagd. Het roesje vertroebelt de waarheid wat. Hoe het ook zij, de patiënt wilde de tweede slang liever niet. Maar de tweede slang kwam wel. En daalde af tot ver voorbij de maag.
Als ik er lucht van krijg, hoe mijn patiënt onvoorbereid van twee kanten is belaagd met een scoop, vraag ik onmiddellijk de dienstdoende dokter om uitleg. Dit kan hij toch niet maken? De dokter zegt dat hij de patiënt om toestemming vroeg. En ja, hij kent het effect van dormicum op een goed gesprek. Maar nu is de patiënt in één klap af van scopen en zenuwen. Hij heeft de patiënt een plezier gedaan.
Ik blijf verward achter bij mijn onderzochte patiënt. De patiënt is inderdaad opgelucht dat hij niet nogmaals naar deze dokter heeft gemoeten. Nu is het maar klaar. Toch blijven zijn ogen nog een hele poos wat verwilderd rondkijken, waardoor ik blijf twijfelen aan de gunsten van deze dokter. Tja.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account