Hygiëne en zorg zijn twee dingen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Althans in Nederland. Een goede hygiëne is ook van belang bij de behandeling, maar zeker ook het voorkómen van sepsis.
Een bericht op nursing.nl leert mij dat het sterftecijfer wegens sepsis gestegen is door onervarenheid van de ziekenhuizen. Ik denk aan ons beleid op de afdeling. Als er een kindje verdacht wordt van infectie of sepsis gaan er meteen alarmbellen rinkelen. Het verpleegprobleem risico op infectie zit standaard in het verpleegprobleem van een prematuur en zuigeling. Ons observerend vermogen scoort de zuigeling tijdens ieder moment van zorg. Is hij wel of niet prikkelbaar, heeft hij een bolle buik, loopt het infuus nog goed, hoe ziet de insteekopening eruit?
Natuurlijk kun je niet alles voorkomen, maar het nut van observeren wordt je toch iedere dag weer bijgebracht. Wanneer een kindje wordt verdacht dan worden daar meteen onderzoeken en labafnames op uitgezet. Ons verpleegkundige observatievermogen laat ons zelden in de steek. Artsen worden tot waanzin gedreven: ‘Ik vertrouw het niet, toch vind ik hem geel, hij ziet erg bleek, ik vind haar geprikkeld, wil je even voor de zekerheid komen kijken?’ Dagelijks worden we gekeurd op ons observatievermogen.
Soms is het niks, vaker is het wel wat. Dan moet er toch ineens lab of een foto.
Kindjes met sepsis zijn vaak levensbedreigend ziek. Een spannende tijd voor ouders en familie.
Op de IC’s die gescoord zijn, zijn de cijfers hoog. Toch verwacht je juist daar sepsisbeelden. Patiënten met orgaanfalen, verminderde weerstand.
Je zou haast denken dat ze juist op deze plekken ervaren genoeg moeten zijn in het verplegen van patiënten met sepsis.
En hoe ervaren ben jij zelf?
Wordt er op jouw verpleegafdeling genoeg gedaan om de ervaring te krijgen, qua scholing e.d.?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account